Բրիտանացի հնագետները ենթադրել են, որ հին մարդիկ սկսել են Երկիրն արագ բնակեցնել ու տեղափոխվել ոչ հյուրասեր շրջաններ դավաճանության պատճառով. իրենց խաբված զգացող կամ ցեղակիցների վրեժից վախեցող պարզունակ համայնքների անդամները դարձել են այդ միգրացիաների շարժիչ ուժը: Նոր վարկածի մասին հոդվածը հրապարակվել է Open Quaternary ամսագրում:
Յորքի համալսարանից Փեննի Սփայքինսը նշում է, որ մարդու վերաբնակեցման արագությունն ու բնույթը սկսել են կտրուկ փոխվել մոտ 100 հազար տարի առաջ: Մինչ այդ Homo-ները տեղափոխվել են հազվադեպ և միայն միջավայրի ճնշման տակ (բնակչության աճ, երաշտներ, անապատացում): Սակայն ավելի ուշ շրջաններում մարդիկ սկսել են տեղափոխվել շատ հաճախ և բնակության վայրը փոխել են շրջակա միջավայրից անկախ:
Ըստ Սփայքինսի՝ դա բացատրվում է Homo տեսակի սոցիալական կազմակերպման առաջընթացով. խմբերի անդամների միջև կապերն ավելի են սերտացել և սկսել են կարևոր դեր խաղալ խմբի գոյության գործում: Բարոյական նորմերն ավելի են խստացել, մարդիկ սկսել են բացահայտել և պատժել դրանք խախտողներին: Գնալով ավելի հաճախ են հակամարտություններ ծագել, որտեղ մի կողմը մյուսին մեղադրել է ստորության ու դավաճանության մեջ:
Հնագետը վստահ է, որ վիրավորանքն ու հիշաչարությունը, որսի ավելի արդյունավետ տեխնոլոգիաները, նաև հեռավոր սոցիալական խմբերի միջև կապերը հին մարդկանց օգնել են թողնել սեփական ցեղն ու գնալ նոր բնակավայր որոնելու: