Հայաստանը 2011 թվականից ի վեր համարվում է Եվրոպական ժողովրդական կուսակցության կոնգրեսի անդամ:
Այս անդամակցությունը կարևոր քայլ էր դեպի Եվրոպայի հետ ասոցացման գործընթաց: Ինչի մասին վկայում է նաև 2012 թվականի ԵԺԿ նիստի ընթացքում Սերժ Սարգսյանի ելույթը: Այն ժամանակ իր ելույթում նախագահը վստահ էր, որ միայն միասնական Եվրոպան, նկատի ունենալով նաև Հայաստանը, կարող է հաղթահարել ներկա ֆինանսատնտեսական խնդիրները:
2013-ին սակայն Հայաստանը կտրուկ փոխեց նախկինում հնչեցրած դիրքորոշումն, ու սեպտեմբերի 3-ին հայտարարեց Մաքսային միությանը միանալու ցանկության մասին, այդպիսով իսկ կանգնեցնելով Եվրոպական ընտանիքին միանալու, ու առևտրային ազատ գոտի ստեղծելու գործընթացը:
Մեկ ամիս անց Սարգսյանը հանդես եկավ ևս մեկ հակասական ելույթով՝ հոկտեմբերի 2-ին Եվրոպայի խորհրդի նիստի ընթացքում: Ընդգծելով, որ Հայաստանը չնայած ցանկություն է հայտնել միանալ Մաքսային Միությանը, այնուամենայնիվ, պատրաստ է շարունակել համագործակցությունը Եվրամիության հետ. ընտրելով ոչ թե կամ-կամ այլ և-և տարբերակը:
2014 թվականի հոկտեմբերի 10-ին Հայաստանը ստորագրեց Եվրասիական տնտեսական միությանը միանալու մասին համաձայնագիրը, կատարելով ոչ միայն տնտեսական, այլև քաղաքական ու քաղաքակրթական որոշում:
Նախորդ տարիների այս շրջադարձային ու հակասական իրադարձություններից հետո Սերժ Սարգսյանը, լինելով արդեն ԵՏՄ լիիրավ անդամ, շարունակում է հանդես գալ եվրոպական ընտանիքի հետ համագործակցելու մասին հայտարարություններով:
Երեկ Իսպանիայում տեղի ունեցած ԵԺԿ-ի նիստի ընթացքում Սարգսյանը սահմանադրական փոփոխությունների հանրաքվեին ընդառաջ վստահորեն հայտարարեց, այն մասին, թե հայաստանյան իշխանությունները շարունակում են զարգացնել ժողովրդավարական ինստիտուտները, մարդու իրավունքների պաշտպանությունն ու դատական համակարգի անկախությունը:
Եվրոպական ամբիոնից հնչած Սարգսյանի ելույթն ինչպես և նախորդ տարիներին, անմասն չմնաց Եվրամիության հետ համագործակցելու մասին հայտարարություններից:
Անցած շաբաթ Լյուքսեմբուրգում Եվրամիության խորհուրդը տրամադրեց Հայաստանի հետ հարաբերությունների նոր իրավական հիմքի ձևավորման շուրջ բանակցություններ սկսելու մանդատը: Սա, ըստ Սարգսյանի՝ Եվրամիության հետ հարաբերություններում հերթական պատասխանատու քայլ է:
Եվրամիության հետ հարաբերություններում մենք հասել են հերթական պատասխանատու հանգրվանին: