ՀՀԿ-ն ամեն ինչ անելու է, որ հանրաքվեն անցնի ամենաբարձր մակարդակով, հայտարարել է ՀՀԿ խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանը: Կասկած իհարկե չկա: Ողջ հարցն այն է, թե հանրաքվեի հատկապես ինչն է անցնելու բարձր մակարդակով: Օրինակ՝ բարձր մակարդակ կարող է ունենալ և՛ օրինականությունն ու արդարությունը, և՛ կեղծիքն ու ապօրինությունը: Չէ՞ որ ապօրինությունն էլ պետք է բարձր մակարդակով լինի, որպեսզի հետո հնարավորինս քիչ խնդիրներ ու աղմուկ լինի, թեկուզ համեմատության մեջ:
Եվ քանի որ ՀՀԿ-ն մինչև այսօր բոլոր համապետական ընտրություններում և հանրաքվեներում բարձր մակարդակ է ապահովել միայն ապօրինությունների, ընտրակեղծիքների համար, և հետո բարձր մակարդակով իրականացրել, ապահովել դրանք կատարողների պաշտպանությունը, բոլոր հիմքերը կան պնդելու, որ այս անգամ էլ խոսքը հենց ապօրինություններն ու կեղծիքները, իսկ հետո դրանք իրականացնողների պաշտպանությունը բարձր մակարդակով կազմակերպելու մասին է: Խնդիրը այն է, որ Հանրապետական կուսակցությունը այլ բանի պարզապես ունակ չէ, եթե անգամ շատ ցանկանա: ՀՀԿ-ն, ըստ էության, մեծ պատեհապաշտ հրեշ է, որտեղ հավաքվել է Հայաստանի հասարակության անիրավության և կեղծիքի ողջ պոտենցիալը, կամ այդ պոտենցիալի բացարձակ մեծամասնությունը: Այս կառույցը շնչում, ապրում է կեղծիքի և անօրինականության միջոցով: Եթե մեկ օր անգամ կեղծիք չլինի, ՀՀԿ-ից ոչինչ չի մնա: Այսինքն՝ եթե անգամ մինչև հանրաքվեի կեսօրը կեղծիք չլինի, մինչ ընտրատեղամասերի փակումը կարող է այլևս ՀՀԿ էլ չլինել:
Ասենք, Սահմանադրությունը կարող է ընդունվել հանկարծ նույնիսկ օրինական և արդար քվեարկության ապահովման դեպքում, սակայն զուտ այդ օրինականության ու արդարության իրականացման պատճառով ՀՀԿ-ն կարող է գոյություն չունենալ այլևս: Թվում է՝ պարադոքս է, սակայն իրականում դա ՀՀԿ-ի բնույթից բխող օրինաչափություն է: Որևէ մեկը հենց այնպես ՀՀԿ-ի մաս, ՀՀԿ-ի մեխանիզմի մաս չի դառնում: Բոլորը դառնում են կամ ահաբեկված-պարտադրված, կամ էլ զուտ նյութական, ֆինանսական շահից ելնելով: Եթե Հայաստանում դադարում է կեղծիքը, դադարում է ապօրինությունը, ապա ցամաքում է ՀՀԿ-ի նյութական շահի և անվտանգության աղբյուրը: Եվ ուրեմն, օրինականությունն ու արդարությունը ՀՀկ-ի համար այն փոթորիկն են, որոնք ցնցելու են նավը: Իսկ դա նշանակում է, որ առաջին իսկ նշանների դեպքում բոլորը լքելու են այդ նավը, և պարզվի, որ ՀՀԿ-ում այլևս ոչ ոք չկա:
Ընդ որում՝ հարց է, թե ով է առաջինը լքելու նավը, այսպես ասած՝ ղեկավար անձնակա՞զմը, թե՞ շարքային նավաստիներն ու պարզապես ուղևորները: Հետևաբար, խոսել այն մասին, որ ՀՀԿ-ն կարող է արդար և թափանցիկ հանրաքվե անցկացնել, կնշանակի խոսել այն մասին, որ ՀՀԿ-ն գնում է ինքնաոչնչացման: Ինչքանո՞վ է դա խելամիտ: Ըստ որում՝ խնդիրը այստեղ այն չէ, որ Սահմանադրության նախագիծը կարող է չանցնել: Վերջին հաշվով կան իրավիճակներ, երբ Սերժ Սարգսյանը և ՀՀկ-ն կարող են որոշել, որ ավելի լավ է, այսպես ասած, հանրաքվեով չանցկացնել նորը և թողնել հին Սահմանադրությունը: Սակայն դա արդարության և օրինականության հետ կապ չունի, որովհետեւ ՀՀԿ-ի բնույթից բխող կենսագործունեության օրինաչափությունն ու կենսական պահանջները հուշում են, որ ընտրակեղծարար մեքենան այնուհանդերձ, բոլոր դեպքերում պետք է աշխատի ինչպես միշտ՝ առնվազն չժանգոտելու և մոտիվացիաները չկորցնելու համար, իսկ «վերնախավը» հետո կորոշի, թե ինչպես «վերնագրել» արդյունքը՝ այո, թե ոչ:
