Վերջին օրերին ակտիվորեն քննարկվում է այն հարցը, թե ԲՀԿ խմբակցությունում արդյոք կարո՞ղ են տարաձայնություններ առաջանալ, եթե կուսակցությունը որոշում կայացնի չմիանալ «ոչ»-ի քարոզչությանը, և ընդհակառակը՝ որոշի «այո» ասել սահմանադրական փոփոխություններին, և արդյոք այդ տարաձայնությունները կարո՞ղ են բերել կուսակցության հերթական պառակտման:
Կուսակցության մամուլի խոսնակ, պատգամավոր Վահան Բաբայանը, անդրադառնալով այս խնդրին, թե կուսակցությունը կարո՞ղ է արդյոք պառակտվել, եթե իրենք որոշեն միանալ «այո»-ի քարոզչությանը, ասել է. «Անգամ ձեր նշած սցենարի դեպքում առավելագույնը երեք-չորս հոգի կարող են չհամաձայնել կուսակցության դիրքորոշմանը»:
Բաբայանը իհարկե գիտի, թե ովքեր են այն 3-4 հոգին, ովքեր կարող են չհամաձայնել կուսակցության ընդհանրական տեսակետին, սակայն ձեռնպահ է մնացել այդ անունները հրապարակելուց: Մինչդեռ ԲՀԿ-ի ներսի խոհանոցին քիչ թե շատ ծանոթների համար պարզ է, որ խոսքը Վահե Հովհաննիսյան, Էլինար Վարդանյան և Ստեփան Մարգարյան եռյակի մասին է: Չորրորդը, երևի, Վարդան Օսկանյանն է, որը վաղուց խզել է կապերը ԲՀԿ-ի հետ՝ չնայած վերոնշյալ եռյակից էլ ԲՀԿ-անդամ է միայն Էլինար Վարդանյանը:
Կարող են ԲՀԿ խմբակցության այս անդամները հայտարարել, որ իրենք չեն կիսում խմբակցության տեսակետը, իսկ Էլինար Վարդանյանը, ի նշան բողոքի, լքի կուսակցության շարքերը: Եթե նման բան տեղի ունենա, ապա իսկապես կփաստվի, որ վերոնշյալ անձինք հավատարիմ են իրենց սկզբունքներին, և քաղաքական կոնյունկտուրայի փոփոխության արդյունքում չեն հրաժարվում ավելի վաղ իրենց կողմից արտահայտված դիրքորոշումից: Բայց ԲՀԿ խմբակցությունից տարբերվող դիրքորոշում ներկայացնելը կարող է սույն գործիչների համար բացասական հետևանքներ ունենալ:
Մասնավորապես, Էլինար Վարդանյանը ԲՀԿ քվոտայով զբաղեցնում է Մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի խորհրդարանական հանձնաժողովի նախագահի պաշտոնը, իսկ Ստեփան Մարգարյանը, չլինելով ԲՀԿ անդամ, այս կուսակցության քվոտայով զբաղեցնում է Տարածքային կառավարման և տեղական ինքնակառավարման հարցերի հանձնաժողովի նախագահի պաշտոնը: Ի դեպ, այս անձինք այս պաշտոնները ստացել են ամենևին ոչ իրենց մասնագիտական հմտությունների կամ փորձի շնորհիվ, այլ միայն Վահե Հովհաննիսյանի հանդեպ դրսևորած հավատարմության: Իսկ քանի որ Վահե Հովհաննիսյանի խոսքը Գագիկ Ծառուկյանը ընդունում էր հալած յուղի տեղ, ապա նա կարողացել է իր հովանավորյալների համար ապահովել խորհրդարանական հանձնաժողովի նախագահի պաշտոններ, որն ապահովում է բավական լուրջ արտոնություններ և զրոյական պատասխանատվություն: Օրինակ՝ վերջին 3 տարիների ընթացքում Հայաստանում տեղի են ունեցել հանրային հետաքրքրություն ներկայացնող բազմաթիվ հարցեր՝ Կուտակային կենսաթոշակային համակարգի ներդրումից մինչև էլեկտրաէներգիայի սակագնի բարձրացում, որի պատճառով ոտքի են կանգնել և բողոքի ցույցեր կազմակերպել հազարավոր քաղաքացիներ, ԱԺ Հանրային հարցերի հանձնաժողովը, սակայն, այդպես էլ հարկ չի համարել որևէ կերպ անդրադառնալ այդ իրադարձություններին, կամ ինչ-որ կերպ արձագանքել դրանց:
Ի՞նչ կլինի այդ պաշտոնների հետ, եթե ԲՀԿ-ն որոշի խորհրդարանում կողմ քվեարկել Սահմանադրության նախագծին, իսկ հիշյալ եռյակը դեմ քվեարկի: Միանգամայն հնարավոր է, որ այդ դեպքում ԲՀԿ-ն որոշի, որ պետք է Էլինար Վարդանյանից և Ստեփան Մարգարյանից հետ վերցնի այդ պաշտոնները և դրանք տա կուսակցության այն անդամներին, ովքեր ավելի հետևողական են կուսակցության կայացրած որոշումները իրականացնելու հարցում: Հանձնաժողովի նախագահներին պաշտոնանկ անելը այնքան էլ բարդ ընթացակարգ չէ, պետք է ընդամենը, որ ՀՀԿ-ն դրա համար իր համաձայնությունը տա: Քանի որ ՀՀԿ-ն խորհրդարանում ունի որակյալ մեծամասնություն, իսկ ԲՀԿ-ի հետ միասին ընդհանարապես որևէ խնդիր չի առաջանա որևէ հարց քվեարկության դնելու և անցկացնելու համար, ապա հանձնաժողովի նախագահ փոխելը խնդիր չէ: Իսկ որ ՀՀԿ-ն ևս այս հարցում կարող է օգնել ԲՀԿ-ին՝ միարժեք է, քանի որ խոսքը կվերաբերի սահմանադրական բարեփոխումներին հակառակորդ գործիչներին պատժելուն:
Կարո՞ղ են վերոնշյալ անձինք գնալ ԲՀԿ-ի հետ դիմակայության և հանուն իրենց սկզբունքների հրաժարվել իրենց զբաղեցրած պաշտոններից: Նման սցենար հնարավոր կլիներ միայն այն դեպքում, եթե Վահե Հովհաննիսյանը, Ստեփան Մարգարյանը և Էլինար Վարդանյանը որոշեին, որ ԲՀԿ-ի հետ կապերը խզելուց հետո ստեղծում են նոր քաղաքական միավոր, որը դիրքավորվում է քաղաքական դաշտի ընդդիմադիր հատվածում: Բայց այս գործիչները իրենց կենսագրությամբ և գործունեությամբ ցույց են տվել, որ իրենք հրապարակային և ակտիվ քաղաքականության մասնակիցներ չեն և ավելի շատ գերադասում են ստվերային գործունեությունը: Այնպես որ այս մասով ԲՀԿ-ի պառակտումը գրեթե անհավանական է: Այս գործիչները այդպես էլ արմատական տեսակետ չեն հայտնի Սահմանադրության նկատմամբ, և ամենաարմատականը, որ կարող են անել, քվեարկությանը չմասնակցելն է՝ քվեարկության օրը խիստ անհետաձգելի գործեր ունենալու պատճառաբանությամբ:
