Վերաքննիչ քրեական դատարանում ավարտվել է Արթուր Պողոսյանի և Մովսես Մնեյանի գործով բերված վերաքննիչ բողոքների քննությունը:
Գործը քննվել է Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանում Կարեն Ֆարխոյանի նախագահությամբ:
Ըստ դատական ակտի՝ 32-ամյա Արթուրը և 35-ամյա Մովսեսը բռնություն գործադրելու սպառնալիքով ուրիշի գույքը իրենց հանձնելու՝ շորթման եղանակով հափշտակություն կատարելու վերաբերյալ նախնական համաձայնության են եկել և 2014 թվականի փետրվարի 6-ին տաքսիով գնացել են Լենինգրադյան փողոցում գործող «Խրճիթ» հյուրանոցի մոտ:
Մովսես Մնեյանն իջել է մեքենայից, մոտեցել է այնտեղ կայանված տաքսուն և ձեռքի շարժումով այդ մեքենայի հետևի նստատեղին նստած մարմնավաճառուհի Ռայա Զ.-ին հասկացրել է, որ դուրս գա:
Ռայան դուրս է եկել, մոտեցել է Մովսեսին:
Պայմանավորվել են, որ մարմնավաճառուհին 30 հազար դրամով Մովսեսի ու նրա ընկեր Արթուրի հետ սեռական հարաբերություն ունենա:
Մովսեսի առաջարկով երեքով նստել են Ռայային «սպասարկող» տաքսին ու գնացել են Տիչինայի փողոցում գործող «Բոռա» հյուրանոց: Սենյակ են վերցրել: Արթուրն ու Մովսեսը գարեջուր են պատվիրել:
Արթուրը փակել է սենյակի մուտքի դուռը, բանալին դրել է գրպանը: Երկու ընկերները մարմնավաճառուհուն հայհոյել են, ասել են, թե նրա հետ սեռական հարաբերություն ունենալ չեն ցանկանում: Սպառնացել են, որ կծեծեն, եթե մարմնավաճառուհին իրենց գումար չտա:
Ռայան ասել է, որ գումար չունի: Նա տեսել է, որ սենյակը պատուհան չունի, վախեցել է, որ իրեն կարող են սպանել կամ վնասել, օգնություն չի կանչել:
Մոտ կես ժամ Մովսեսն ու Արթուրը սպառնացել են մարմնավաճառուհուն:
Համոզվելով, որ նրա մոտ գումար չկա, պահանջել են, որ նա զանգի դրսում սպասող տաքսու վարորդին, հարցնի, թե ինչքան գումար կա նրա մոտ՝ նախապես միացնելով հեռախոսի բարձրախոսը:
Տաքսու վարորդն ասել է, թե մոտը 2 հազար դրամ կա:
Մովսեսն ու Արթուրը պահանջել են, որ Ռայան իրենց հանձնի իր «Սամսունգ» բջջային հեռախոսը: Մարմնավաճառուհին իր «հաճախորդներին» է հանձնել 40 հազար դրամ արժողությամբ հեռախոսը:
Արթուրը բացել է հյուրանոցի սենյակի դուռը, երեքով դուրս են եկել հյուրանոցից, նստել են Ռայային սպասող տաքսին:
Մովսեսը նստել է վարորդի կողքին, իսկ Արթուրն ու Ռայան՝ հետևի նստատեղին: Արթուրն ասել է, թե իրենք մի կանգառից իջնելու են: Նա պահանջել է, որ Ռայան վերցնի վարորդի մոտ եղած երկու հազար դրամը ու տա իրենց: Ռայայի խնդրանքով վարորդն այդ գումարը տվել է իր կողքին նստած Մովսեսին:
Ռայան հետ է վերցրել իր հեռախոսը, միջից հանել է հեռախոսաքարտը, ապա հեռախոսը նորից հանձնել է Արթուր Պողոսյանին:
Անդրանիկի փողոցում Արթուրն ու Մովսեսն իջել են մեքենայից ու հեռացել են: Հափշտակված հեռախոսը Մովսես Մնեյանը վաճառել է «Վերնիսաժում»:
Շորթման եղանակով կատարած հափշտակության համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 182 հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով Արթուր Պողոսյանն ու Մովսես Մնեյանն իրենց մեղավոր չեն ճանաչել:
Արթուրը ցուցմունք է տվել, թե դեպքի օրը Մովսեսի հետ տաքսիով երթևեկել է, և, իրոք, Լենինգրադյան փողոցում կանգնած մի տաքսու մեջ Մովսեսը նկատել է մի մարմնավաճառուհու:
Նա իջել է մեքենայից, որոշ ժամանակ զրուցել է մարմնավաճառուհու հետ, ով ներկայացել է որպես «Իրինա»: Պայմանավորվել են: Մարմնավաճառուհուն սպասարկող տաքսիով երեքով գնացել են «Բոռա» հյուրանոց:
Հյուրանոցի սենյակում ինքը նայել է մարմնավաճառուհուն ու չի ցանկացել նրա հետ սեռական հարաբերություն ունենալ: Երեքով հանգիստ զրուցել են սենյակում ու կարճ ժամանակ անց դուրս են եկել:
Իրենք տուժողին չեն վիրավորել, չեն հայհոյել, չեն սպառնացել:
Ինչ վերաբերում է տուժողի հեռախոսին, ապա նա կամովին է այն նվիրել իրենց: Ինքը նույնիսկ հարցրել է՝ արդյո՞ք հեռախոսը սրտանց է նվիրում, Ռայան էլ ասել է՝ այո:
Ռայայից գումար չեն պահանջել, պարզապես ցանկացել են ժամանակ անցկացնել:
Մովսեսը հայտնել է, թե հյուրանոցի սենյակում Արթուրն ու Ռայան առանձնացել են, ինքը գարեջուր է խմել: Քիչ անց Արթուրը դուրս է եկել ու իրեն ասել է, թե չի ցանկանում այդ մարմնավաճառի հետ սեռական հարաբերություն ունենալ:
Երեքով զրուցել են հանգիստ, նույնիսկ պարզվել է, որ ինքն ու Ռայան ընդհանուր ծանոթներ ունեն:
Իր մոտ քսան հազար դրամ է եղել այդ ժամանակ, բայց ինքը չի ցանկացել, որ Արթուրն այդ մասին իմանա:
Ռայայից պարտքով երկու հազար դրամ է խնդրել, որ կարողանան տաքսիով տուն հասնել: Ռայան իր խնդրանքը չի մերժել, միաժամանակ հետաքրքրվել է իր բջջայինի համարով: Ինքն ասել է, թե բջջային հեռախոս չունի: Ռայային առաջարկել է իրեն բջջային հեռախոս նվիրել: Ռայան անմիջապես «լավով» նվիրել է իր հեռախոսը:
Տուժող Ռայան հայտնել է, որ «Բոռա» հյուրանոցի սենյակում
Արթուրն ու Մովսեսը մինչև գոտռկատեղը հանել են իրենց շորերը, գարեջուր են խմել ու հայհոյել: Ասել են, թե իր հետ սեռական հարաբերություն չեն ունենալու: Սպառնացել են «փչացնել» իրեն, եթե գումար չտա:
Բայց իր մոտ գումար չի եղել: Ինքը նրանց ասել է, թե մարմնավաճառությամբ է հոգում իր ընտանիքի հոգսերը, խնդրել է իր նկատմամբ բռնություն չգործադրել:
Ամբաստանյալները շատ ագրեսիվ են եղել, ինքը վախեցել է նրանց վարքագծից:
Համոզվելով, որ ինքը գումար չունի, Մովսեսը պահանջել ու իր ձեռքից վերցրել է «Սամսունգ» հեռախոսը: Դրանից հետո բացել են սենյակի դուռը, երեքով հյուրանոցից դուրս են եկել, նստել են իր տաքսին: Մեքենայի մեջ նրանք պահանջել են, որ ինքը վարորդից երկու հազար դրամ վերցնի ու հանձնի իրենց:
Տուժողը պնդել է, որ հեռախոսը և երկու հազար դրամը ամբաստանյալներին է տվել իր կամքին հակառակ, նրանցից վախենալով: Բայց քաղաքացիական հայցի պահանջ չի ներկայացրել:
Արթուր Պողոսյանը նախկինում 5 անգամ դատվել է: Վերջին անգամ 5 տարի ազատազրկման է դատապարտվել կողոպուտի համար, պատժի կրումից ազատվել է 2013 թվականին:
Մովսես Մնեյանը նախկինում դատվել է 2 անգամ: Վերջին անգամ դատվել է գողության համար, պատժից ազատվել է 2009 թվականին, նրա դատվածությունները համարվում են մարված:
Ընդհանուր իրավասության դատարանը երկու ամբաստանյալներին մեղավոր է ճանաչել շորթման եղանակով հափշտակություն կատարելու համար:
Արթուր Պողոսյանի վերաբերյալ դատարանն արձանագրել է հանցագործության կատարման վտանգավոր ռեցիդիվ և նրան դատապարտել է 5 տարի 3 ամիս ազատազրկման: Պատժի սկիզբը՝ 2014 թվականի ապրիլի 23-ից:
Մովսես Մնեյանը դատապարտվել է 4 տարի ազատազրկման: Պատժի սկիզբը՝ 2015 թվականի հունիսի 22-ից:
Այս դատավճռի դեմ վերաքննիչ բողոքներ էին բերել ամբաստանյալներն ու Արթուր Պողոսյանի շահերի պաշտպանը: Նրանք խնդրել էին բեկանել դատավճիռը, կայացնել արդարացման դատավճիռ:
Ըստ Արթուր Պողոսյանի՝ տուժող Ռայա Զ.-ն իրենց մեղադրող ցուցմունքներ է տվել նախաքննական մարմնի դրդմամբ ու թելադրանքով: Նրա ցուցմունքները պետք է ճանաչվեն անթույլատրելի: Մարմնավաճառուհու ցուցմունքով իրենց նկատմամբ մեղադրական դատավճիռ կայացնելը անհիմն է ու անօրինական:
Պաշտպանը նշել է, որ իր պաշտպանյալ Արթուր Պողոսյանի մեղադրանքի հիմքում միայն տուժողի ցուցմունքներն են դրված, գործում առկա այլ օբյեկտիվ ապացույցներով նրա մեղքը հաստատված չէ:
Վերաքննիչ քրեական դատարանը, քննություն կատարելով, մերժեց բերված բողոքները, հիմնավորված գնահատեց ամբաստանյալների մեղքը և ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճիռը: Դատավճիռը թողնվեց անփոփոխ: