Վենետիկի հանձնաժողովը հրապարակել է Հայաստանի սահմանադրական բարեփոխումների հրապարակված դրույթների վերաբերյալ իր գնահատականը, որից պարզ է դառնում, որ ի թիվս մի շարք այլ անհամաձայնությունների՝ հանձնաժողովը դեմ է նաև խորհրդարանական ընտրությունների արդեն բավական աղմուկ հանած երկրորդ փուլի գաղափարին: Իսկ սա սահմանադրական բարեփոխումների առանցքային կետերից մեկն է, որտեղ բախվում կամ համադրվում են ներհամակարգային և ներիշխանական մի շարք շահեր:
Այս կետն այն է, ինչը ՀՀԿ-ի համար ապահովելու է անվերապահ բացարձակ մեծամասնություն կամ թույլ է տալու, այսպես ասած, կոլեկտիվացման սկզբունքով լուծել քաղաքական հարցերը, որոնք այլ կերպ ստիպված են լինելու լուծել փոխզիջումների միջոցով, թեև, իհարկե, ներհամակարգային փոխզիջումների: Բայց, ամեն դեպքում, առանց երկրորդ փուլի՝ ներհամակարգային մրցակցությունն ավելի մեծ հավանականություն ունի, ինչը, այսպես թե այնպես, համեմատության մեջ առավել դրական է, քան մրցակցության բացակայությունը կամ սահմանափակումը:
Եվ այսպես, Վենետիկի հանձնաժողովը դեմ է արտահայտվում այդ առանցքային կետին, ինչն էլ, իր հերթին, հարց է առաջացնում, թե ինչպե՞ս է վարվելու Սերժ Սարգսյանը: Վենետիկի գնահատականը Սերժ Սարգսյանի արձակուրդի տհաճ անակնկա՞լն էր, թե՞ այնուհանդերձ Սարգսյանը երկրորդ փուլը սահմանել էր ոչ միայն ներիշխանական առևտրի տեղ թողնելու համար, այլ նաև միջազգային և, ըստ էության, պատրաստ է հրաժարվել այդ գաղափարից, միայն թե՝ ինչ-որ բանի դիմաց:
Մյուս հարցն այն է, թե Վենետիկի հանձնաժողովը քաղաքական ի՞նչ խմորումներից հետո է որոշել հանդես գալ առանցքային կետերից մեկի հանդեպ փորձագիտական մերժումով: Ի վերջո, Վենետիկի հանձնաժողովի հետ մշակումների և աշխատանքի արդյունքում է կազմվել 1-7-րդ գլուխների նախագիծը, և մինչ այս հանձնաժողովը կարծեք թե որևէ կերպ չի ակնարկել երկրորդ փուլի դրույթին դեմ լինելու մասին: Սա կնշանակի, որ այս ընթացքում ինչ-որ բան փոխվել է, և պաշտոնական Երևանի ու Բրյուսելի միջև առկա է ինչ-որ անհամաձայնություն, ինչն էլ արտացոլվել է Վենետիկի հանձնաժողովում:
Գուցե պատահական չէ, որ Վենետիկը գնահատականը հնչեցնում է Եվրոպայի խորհրդի նախագահ Տուսկի Հայաստան կատարած այցից հետո: Որքա՞ն թանկ կվաճառի Սերժ Սարգսյանը երկրորդ փուլի գաղափարը Վենետիկի հանձնաժողովին, ասել է թե՝ Եվրամիությանը սահմանադրական բարեփոխումներին աջակցության դիմաց՝ դեռ կերևա ընթացքում: Ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյան-Եվրոպա քաղաքական բանակցության գիծը բացված է: Եվ այստեղ չպետք է բացառել, որ Սարգսյանը կարող է մինչև անգամ բանակցել իր վարչապետության շուրջ՝ ասելով, որ կա՛մ կայունություն պետք է ապահովել երկրորդ փուլի միջոցով, կա՛մ միայն իր վարչապետությունը կարող է կայունություն ապահովել խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքում:
Սերժ Սարգսյանն իհարկե հայտարարել է, որ չի լինի վարչապետ: Սակայն, կարծում ենք, որևէ խնդիր չի ներկայացնում որևէ պատրվակով իրավիճակի փոփոխությունն ու հայտարարությունը, առավել ևս, երբ կա նաև «ազգովի խնդրանքի» հայտնի գաղափարը, որ յուրօրինակ կերպով առաջ են տարել և՛ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, և՛ հետո Ռոբերտ Քոչարյանը. հիշում եք, որ վերջինս իր վերադարձի երեք պայմաններից մեկը համարում էր հասարակական պահանջը: Ինչո՞ւ չի կարող «ազգովի խնդրանքի» տարբերակ խաղարկելու մասին մտածել Սերժ Սարգսյանը: Այնպես որ չի բացառվում, որ հանձնելով երկրորդ փուլը՝ Սարգսյանը կփորձի ձեռք բերել «ազգովի խնդրանքի» իր իրավունքը:
