Այսօր տեղեկություն է տարածվել, որ պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ Դավիթ Տոնոյանը աշխատանքային այցով մեկնել է ԱՄՆ, որտեղ հանդիպումներ է ունենում և ՄԱԿ-ի շրջանակում, և նաև ամերիկյան ռազմական շրջանակների հետ, տեղի են ունենալու նաև հայ-ամերիկյան պաշտպանական խորհրդակցություններ:
Հայաստանի պաշտպանական գերատեսչությունը կարծես թե մտել է ինտենսիվ խորհրդակցությունների փուլ, որոնք վարվում են բոլոր ուղղություններով: Թե որն է այս խորհրդակցությունների բուն առարկան՝ շատ դժվար է ասել, սակայն արձանագրենք, որ վերջին մեկ շաբաթվա ընթացքում Հայաստանում ընդունել են ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարին, Ռուսաստանի ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետի տեղակալին, որը նաև բանակի հետախուզական գլխավոր վարչության ղեկավարն է: Եվ ահա այժմ էլ Դավիթ Տոնոյանը մեկնում է ԱՄՆ:
Այն, որ տարածաշրջանում ռազմաքաղաքական ֆոնն իսկապես լարվել է՝ հատկապես թուրք-սիրիա-քրդա-ԻԼԻՊ ուղղությամբ՝ ակնհայտ է:
Միաժամանակ հարցն այն է, թե հատկապես ինչ վտանգներ է տեսնում Հայաստանը: Այսինքն՝ վտանգները հենց այս ուղղությունի՞ց են սպասվում, թե՞ այս լարվածության որոշակի պրոյեկցիայի վտանգ գա ղարաբաղյան հակամարտության ուղղությամբ, ինչն էլ Հայաստանը փորձում է լիարժեք հասկանալ ու կանխել ակտիվ բազմակողմ շփումների միջոցով: Եվ այս ամենից զատ՝ նաև առկա է այն հանգամանքը, որ Ադրբեջանն արդեն օրեր շարունակ ինտենսիվացրել է հրադադարի խախտումները սահմաններին, և մոտենում է օգոստոսը, որը համընդհանուր սպասումով այն ամիսն է, երբ մեծ է Ադրբեջանի ռազմական գործողությունների վտանգը:
Ինչքանով է Երևանին հաջողվում ապահովության երաշխիքներ ստանալ այս ինտենսիվ և բազմակողմ շփումների արդյունքում՝ շատ դժվար է ասել: Իրադարձությունների զարգացումը այնպիսին է, որ ակնհայտ է դրանցում առնվազն ինչ-որ զգալի մասով անկառավարելիության բաղադրիչը: Այսինքն՝ իրավիճակը անկասկած ամբողջությամբ վերահսկելի չէ և ոչ մի աշխարհաքաղաքական կենտրոնի համար, և ըստ ամենայնի հենց այս հանգամանքն է նաև պատճառը, որ Հայաստանի պաշտպանական գերատեսչությունը, որի վրա է անվտանգության առաջնային պատասխանատվությունը, և որը անկասած համոզվել է, որ դիվանագիտական աշխատանքի առումով Հայաստանի ԱԳՆ-ի վրա հույս դնելը միամտություն է, փորձում է ինտենսիվ շփումների միջոցով գործի գցել մի թափանիվ, որի պտույտները «էներգիա» կհաղորդեն Հայաստանի անվտանգությանը:
Միաժամանակ չի բացառվում, որ պտույտների ինտենսիվությունը նպատակ ունի արագությունը հասցնելու այն աստիճանի, որ հնարավոր չլինի այդ անիվը արգելակել փայտ «խրելով», ինչի վտանգը, բնականաբար, բավական մեծ է:
