«Տղաս սրտի արատ ունի, մանկուց 3 անգամ վիրահատվել է, հիմա բանակի շեմին է»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց Նորագյուղ թաղամասի բնակչուհի Գոհար Թադևոսյանը:
Նա նկատեց, որ տղային՝ Գոռ Հայրապետյանին, վիրահատած բժիշկները նշում են, որ նա ծառայության պիտանի չէ, հիվանդության պատմությունը կա, բժիշկների խիստ վերահսկողության տակ է։ «Բայց միևնույն է՝ քարտ են տվել, վայենկոմատ կանչել, չգիտեմ՝ ինչ ա կատարվում։ Մայիսի 30-ին կասեն՝ տանո՞ւմ են բանակ, թե՞ ոչ։ Չգիտենք՝ իրանց ուզածն ինչ ա, ի վիճակի չենք»,- նշեց Գոհար Թադևոսյանը:
Նա հույս հայտնեց, որ Գոռին «վայենկոմատ» են կանչում հաշվառման և ազատման թերթիկ տալու համար. «Պիտի չտանեն, բանակում չի կարող ծառայել, ի վիճակի չի»:
Մեզ հետ զրույցում Գոռն ասաց, որ տարաբնույթ ստուգումներ է անցնում, բայց իր հիվանդության մասին փաստող բազմաթիվ փաստաթղթեր կան, վիրահատություններն էլ կատարվել են պետպատվերի շրջանակում: Գոռն արդեն հոգնել է ամեն անգամ տարբեր բժիշկների մոտ գանգատներից խոսելուց ու վերքերը, կարերը ցույց տալուց:
Գոռ Հովհաննիսյանի ընտանիքը ապրում է ծայրահեղ ծանր սոցիալական պայմաններում՝ 4 հոգով ապրում են մեկ սենյակում, եղբայրը բանակից զորացրվել է, տան միակ աշխատողն է, հայրն ու մայրը հիվանդ են, մայրը հաշմանդամության թոշակ է ստանում: Տունը խոնավ է, հատակը և պատերը՝ բորբոսնած:
Գոհար Թադևոսյանն ասաց, որ հիվանդությունը աչքի հետ է կապված, այդ իսկ պատճառով չի կարողանում աշխատել, ամուսինն էլ խոց ունի. «Խոնավ տան մեջ ենք, անընդհատ տանիքից ջուր ա կաթում, ԽՍՀՄ-ի քանդվելուց առաջ տան համար հերթագրված էինք, ես 20-ից ավելի տարիների աշխատանքային ստաժ ունեմ, բայց ԽՍՀՄ-ը փլուզվեց, ամբողջը մոռացվեց»,- նշեց նա:
Տան անմիջապես կողքը առանձին մուտքով կրկին մեկ սենյակում են ապրում տիկին Գոհարի տալը և տեգրը, որոնք ևս չեն աշխատում հիվանդության պատճառով: Ուստի ընտանիքը օգնող ձեռք չունի, իսկ հաշմանդամության թոշակով էլ կոմունալ վճարներն են տալիս, անգամ չեն կարողանում նշանակված դեղերը գնել:
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
