«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Պահպանողական կուսակցության նախագահ Միքայել Հայրապետյանը:
-Պարոն Հայրապետյան, ԱԻՄ առաջնորդ Պարույր Հայրիկյանի փոխանցմամբ՝ մի շարք ընդդիմադիր քաղաքական ուժեր քննարկումներ են անցկացնում, որոնց արդյունքում հնարավոր է, որ քաղաքական դաշտում ստեղծվի նոր բևեռ: Քննարկումներին, Պ․ Հայրիկյանի փոխանցմամբ՝ մասնակցել եք նաև Դուք: Հետաքրքիր է՝ ի՞նչ ակնկալիքներ կան, որ առկա տարաձայնությունները՝ հանուն մեկ ընդհանուր գաղափարի, գոնե այս անգամ մի կողմ կդրվեն:
-Հայաստանում առնվազն վերջին 20 տարում իրական քաղաքական դաշտ չի եղել և այժմ էլ չկա, ուստի չեղածը բևեռներ ունենալ չի կարող: Ինչ վերաբերում է հանուն ընդհանուր գաղափարի՝ տարաձայնությունները մի կողմ դնելուն, ապա, միևնույն է, պետք է փորձել՝ առանց ավելորդ ակնկալիքների:
-Քաղաքական դաշտում որոշակի վերադասավորումներ տեղի ունեցան Սերժ Սարգսյանի՝ ՀՀԿ խորհրդի նիստում ունեցած ելույթից հետո: Մեղադրանքների հասցեատիրոջ առաջին արձագանքն այն էր, որ հանրահավաքների, երթերի միջոցով պետք է հասնել արտահերթ նախագահական ընտրությունների: Ծառուկյան-Սարգսյան հանդիպումից հետո, սակայն, հայտարարված հանրահավաքը չեղյալ համարվեց, ինչն ակհայտորեն ժողովրդի մի մասի մոտ նորից հիասթափություն առաջացրեց: Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ պետք է անի նոր ընդդիմությունը, որպեսզի չկրկնի 96 թվականից սկսած հրապարակ դուրս եկած և ժողովրդին հիասթափեցրած ընդդիմության սխալները:
-Քաղաքականությամբ զբաղվողն ընդհանրապես պետք է իրատես լինի, առավել ևս՝ իրեն ընդդիմություն համարողը, որն իշխանության է հավակնում: Իսկ այսօր հրապարակ ելած ժողովուրդ չկա. կար հրապարակ բերված ժողովուրդ, որը երբեք չի կարող գործոն լինել: Ժողովուրդն ինքնուրույնաբար հրապարակ կգա, երբ տեսնի իրատեսական գաղափար և այդ գաղափարն իրականո՛ւմ կրող առաջնորդներ: Այսօր չկան ո՛չ գաղափարը, ո՛չ գաղափարակիրը, ավելին՝ չկան այն նշանները, որոնք կվկայեին, թե ժողովրդի՝ հրապարակ ելնելու պահն է:
-Հայաստանում թե՛ իշխանությունը և թե՛ իրենց ընդդիմադիր, ոչ իշխանական հռչակած ուժերը մեկ անգամ չէ, որ կողմ են արտահայտվել Ռուսաստանի վարած քաղաքականությանը, խորհրդարանում կողմ են քվեարկել Եվրասիական տնտեսական միությանն անդամագրվելու պայմանագրին: Հիմա, երբ ընդդիմադիր դաշտում կա հսկայական բաց, հնարավո՞ր է մինչև հերթական ընտրությունները, այլ կողմնորոշում ունեցող ուժեր ի հայտ գան, զբաղեցնեն այդ տեղը և որն ամենակարևորն է՝ վայելեն հասարակական աջակցությունը:
-Վա՛յ այն քաղաքական հորջորջվող խմբերին, որոնց հույսը վերջին վարկաբեկումների արդյունքում առաջացող «բացը» լրացնելն է: Արհեստական բացը թո՛ղ արհեստածիններն էլ լցնեն: Իսկ իրական բացը՝ քաղաքակրթական արևմտյան արժեհամակարգը նախընտրողների տեղը, միշտ է եղել՝ սկսած մեր պետականության ծննդից: Եվ այդ բաց տեղը համբերատարորեն սպասում է իր տիրոջը:
– Ի՞նչ եք կարծում Ռուսաստանի համար սկզբունքային հարց է՝ Գյումրիում տեղի ունեցած ոճրագորության մեջ մեղադրվող Վ․ Պերմյակովին ՀՀ իրավապահ մարմիններին չհանձնելը, թե՞ ՀՀ իշխանությունները բավարար պահանջատեր չեն: Ռուսական մամուլն ակտիվ շրջանառության մեջ է դրել Պերմյակովի՝ օլիգոֆրեն լինելու հանգամանքը: Արդյո՞ք չկա վտանգ, որ այս հանցագործությունը ի վերջո կկոծկվի:
-Ռուսաստանի համար, այո՛, սկզբունքային է, որ Գյումրիի ոճրագործության մեջ կասկածվողին չհանձնեն Հայաստանին, քանի որ այստեղ բացի ռուսական կամակատար հայաստանյան իրավապահներից կարող են հայտնվել նաև այլ շահագրգիռներ և որոշ բացահայտումներով գեներացնել Ռուսաստանի համար ոչ ցանկալի գործընթացներ: Ի դեպ, դրանք կարող են նաև Հայաստանի համար ոչ ցանկալի գեներացումներ լինել: Գյումրիի ողբերգության իրական մեղավորները չեն բացահայտվելու, ինչպես որ չեն բացահայտվելու Հոկտեմբերի 27-ի, Մարտի 1-ի իրական մեղավորները. այդպիսի դեպքերի համար հանրությանը ներկայացվում են միայն «հինգ ռոմանտիկներ», «օլիգոֆրեն» կամ նման բաներ: Սա երկաթյա օրինաչափություն է, ցավոք:
