Վերաքննիչ քրեական դատարանում սկսվեց և ավարտվեց Հարություն Սոլոմոնյանի գործով բերված վերաքննիչ բողոքի քննությունը:
Գործը քննվել է Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում Վաղինակ Մկրտչյանի նախագահությամբ:
30-ամյա Հարությունը մեղադրվում էր տուժողի առողջությանը դիտավորությամբ ծանր վնաս հասցնելու համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 112 հոդվածի 1-ին մասով: Նա կալանքի տակ էր 2014 թվականի մարտի 12-ից:
Ըստ դատական ակտի՝ 2014 թվականի մարտի 10-ին, ժամը 21-ի սահմաններում Հարությունը գտնվել է իր աշխատավայրում՝ Աբովյան քաղաքի «Հարություն ԱԿ»-ին պատկանող խանութի սրահում: Նա լսել է, որ խանութի պահեստային մասում միմյանց հետ խոսող երեք տղամարդկանցից մեկը՝ Արմեն Շ.-ն, բարձրաձայն հայհոյում է:
Հարությունը դիտողություն է արել, բայց Արմենը չի ընդունել դիտողությունը, վիճել է նրա հետ: Քաշքշոց է առաջացել:
Վիճաբանողները դուրս են եկել բակ, որտեղ միմյանց հարվածներ են հասցրել ձեռքերով ու ոտքերով:
Հարությունի հարվածներից Արմենի առողջությանը պատճառվել է ծանր վնաս՝ կրծքավանդակի արյունազեղում է առաջացել ու ներորովայնային վնասվածք՝ փայծաղի պատռվածք:
Հարությունն ընդհանուր իրավասության դատարանում իրեն լիովին մեղավոր է ճանաչել, զղջացել է, միջնորդել է, որ գործը քննվի արագացված ընթացակարգով:
Նա դեպքից հետո հատուցել էր տուժողին պատճառված վնասը, տուժողը չի բողոքել, որևէ պահանջ չի ներկայացրել, խնդրել է, որ Հարությունի նկատմամբ մեղմ պատիժ նշանակվի:
Դատարանը հաշվի է առել մի շարք մեղմացուցիչ հանգամանքներ. Հարությունը դրական է բնութագրվել, նախկինում դատված չի եղել, նրա պատասխանատվությունն ու պատիժը մեղմացնող հանգամանք է դիտվել նաև տուժողի հակաբարոյական, հակաօրինական արարքը, որով պայմանավորվել է հանցագործության կատարումը:
Ընդհանուր իրավասության դատարանն արձանագրել է, թե ամբաստանյալ Հարությունի մոտ ախտորոշվել է շաքարային դիաբետ՝ միջին ծանրության, ինչպես նաև վիճակ՝ սրտի կորոնար անոթների շունտավորումից հետո:
Վերաքննիչ քրեական դատարանում պարզվեց, որ Հարությունը, բարեբախտաբար, ո՛չ շաքարային դիաբետ ունի, ո՛չ սիրտն է վիրահատված: Եվ նա նման բաներ ընդհանուր իրավասության դատարանում չի հայտնել, փաստաթղթեր չի ներկայացրել:
Պարզապես… դատական ակտում ամբաստանյալին են վերագրվել ու որպես նրա՛ առողջական վիճակ են արձանագրվել… գործով վկա մի տիկնոջ առողջական վիճակի վերաբերյալ տեղեկությունները:
Տիկինը բժշկական փաստաթուղթ էր ներկայացրել ընդհանուր իրավասության դատարան, խնդրել էր հաշվի առնել իր առողջական վիճակն ու իրեն դատարան չկանչել: Այս տիկնոջ հիվանդությունների վերաբերյալ փաստաթղթերը դատարանն «ընթերցել» ու դատական ակտի մեջ ամրագրել է՝ որպես ամբաստանյալի վերաբերյալ տեղեկություններ: Անուշադրության ահա այսպիսի դատական արտառոց դրսևորում…
Ընդհանուր իրավասության դատարանն արագացված դատաքննության արդյունքում Հարություն Սոլոմոնյանին մեղավոր է ճանաչել մեղսագրված արարքի համար և դատապարտել է 3 տարի ազատազրկման:
Դատավճռի դեմ վերաքննիչ բողոք էր բերել ամբաստանյալի շահերի պաշտպան Երեմ Սարգսյանը: Նա խնդրել էր պատժի մասով բեկանել ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճիռը, Հարությունի նկատմամբ կիրառել պայմանական դատապարտություն և սահմանել փորձաշրջան:
Վերաքննիչ քրեական դատարանում հիմնավորելով իր բերած բողոքը՝ պաշտպանն ընդգծեց, որ Հարությունը հանցավոր արարքը կատարել է տուժողի հակաբարոյական վարքագծի պատճառով: Նա դիտավորություն չի ունեցել վնասելու տուժողի փայծաղը, նրա առողջությանը ծանր վնաս հասցնելու: Ծանր վնասը տուժողի առողջությանը պատճառվել է փոխադարձ կռվի ժամանակ, երբ ամբաստանյալն ու տուժողը միմյանց հարվածներ են հասցրել ոտքերով ու ձեռքերով:
Պաշտպանն ընդգծեց, որ Հարությունը որևէ գործիք, ասենք՝ դանակ, կամ որպես զենք գործադրվող որևէ առարկա չի օգտագործել կռվի ժամանակ: Հետևաբար, խոսք կարող է լինել ոչ թե ուղղակի դիտավորության, այլ անուղղակի դիտավորության մասին, ինչն ինքնին արդեն մեղմացնող հանգամանք պետք է դիտել՝ ամբաստանյալի նկատմամբ պատիժ նշանակելիս:
Պաշտպանն ասաց, թե փայծաղն այնպիսի օրգան է, որ կարող է պատռվել անգամ մարդու մարմինն ուժեղ ցնցելու կամ նման այլ իրավիճակում: Հարությունը տուժողի փայծաղը վնասել է ակամայից՝ փոխադարձ հարվածների ընթացքում:
Ե. Սարգսյանը նշեց, թե ընդհանուր իրավասության դատարանը պետք է ավելի համոզիչ եզրահանգում կատարեր՝ այս գործով պայմանական դատապարտության կիրառման հնարավորության վերաբերյալ, ինչը չի արել, և դա պատժի մասով դատավճիռը բեկանելու հիմք կարող է լինել:
Պաշտպանը նշեց նաև, որ Հարությունը համարյա մեկ տարի կալանքի տակ է, նա պատժի մի մասը, փաստորեն, կրել է, հնարավոր է այդ կրած մասով սահմանափակվել և հնարավորություն տալ, որ երիտասարդը վերադառնա հասարակություն, առավել ևս, որ նրա արարքի հանրային վտանգավորությունը նվազել է, բացի այդ՝ կալանավայրը միշտ չէ, որ ուղղիչ դեր է խաղում երիտասարդ մարդու կյանքում:
Ամբաստանյալ Հարությունը միացավ իր պաշտպանին: Նա ասաց, թե զղջում է կատարածի համար, հնարավոր էր՝ հարցը առանց ծեծկռտուքի կարգավորել, մնալ խոսքերով դիտողություն անելու շրջանակներում: Ցավում է, որ կատարվել է այն, ինչ կատարվել է:
Մեղադրող դատախազն առարկեց պաշտպանի բերած բողոքի դեմ, պնդեց, թե ընդհանուր իրավասության դատարանն արդեն իսկ հաշվի է առել բոլոր մեղմացուցիչ հանգամանքները և սահմանել է հոդվածի մասով նախատեսված նվազագույն պատիժ:
Վերաքննիչ քրեական դատարանը պաշտպանի բողոքը բավարարեց:
Կոտայքի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճիռը պատժի մասով բեկանվեց:
Հարություն Սոլոմոնյանի պատժի մեջ հաշվակցվեց փաստացի կրած կալանքի ժամկետը, և նա դատապարտվեց 2 տարի 11 օր ազատազրկման:
Սոլոմոնյանի նկատմամբ կիրառվեց պայմանական դատապարտություն, սահմանվեց 2 տարի փորձաշրջան:
Հարություն Սոլոմոնյանն անհապաղ ազատ արձակվեց դատարանի դահլիճում: