Հարցազրույց ԲՀԿ խմբակցության անդամ Ռուբեն Գևորգյանի հետ
– ԲՀԿ-ում ակտիվ քննարկվում է կուսակցության ապագա նախագահի հարցը: Կուսակցության անդամներից Աբրահամ Մանուկյանը կարծես թե դեմ է կուսակցությանը կին ղեկավար ունենալու տարբերակին: Դուք ինչպե՞ս եք վերաբերվում կուսակցության ղեկավարի ընտրության հարցում կին-տղամարդ հակադրությամբ առաջնորդվելուն:
– Ամեն մարդ պետք է խոսի իր ունեցած իրավունքի դաշտից, պետք է հասկանա՝ ինքը այդ խոսքի իրավունքն ունի՞, թե՞ ոչ: Ի՞նչ է նշանակում՝ կինը իրավունք չունի կուսակցության ղեկավար լինի. ի՞նչ է. մենք գնում ենք ինչ-որ մեկին բոքսելու կամ Գորվետկում քարածուխ թափելո՞ւ, որ ասենք՝ դա միայն տղամարդուն վայել գործ է, և միայն տղամարդիկ իրավունք ունեն դրանով զբաղվելու:
Քաղաքականությունը, խորհրդարանը խոսքի դաշտ է, մտքի դաշտ է, և այնտեղ պետք է լինեն քաղաքականության մեջ փորձ ունեցող, քաղաքական խոսք ասելու ընդունակ մարդիկ: Կամ երբ ձեր ասած մարդը ասում է՝ կնիկ, ես ուզում եմ հարց տալ. 90-ականների սկզբին հարյուրավոր կանայք տղամարդկանց հետ նետվել էին ազգային գոյամարտի հանուն իրենց հայրենիքի ազատության, Ղարաբաղը թուրքից ազատագրելու , այդ ժամանակ շատ-շատ տղամարդիկ ո՞ւր էին, ինչո՞ւ չէին ասում՝ թող կանայք ռազմաճակատից վերադառնան տուն, նրանց փոխարեն մենք կգնանք պատերազմ: Կամ որ ասում են՝ կինը իրավունք չունի քաղաքականությամբ զբաղվելու, թող նայեն-տեսնեն՝ այսօր Եվրոպայի ամենահզոր երկիր Գերմանիայի կանցլերը Անգելա Մերկելն է, կամ ինչու Անգլիայի վարչապետը կարող է երկաթյա լեդի Մարգարեթ Թեթչերը լինել, իսկ մեր կուսակցության ղեկավարը չի կարող կին լինել:
– Հնարավո՞ր է, որ տղամարդիկ մտածում են այսպես. մի՞թե ամբողջ կուսակցությունում չկա մի տղամարդ, որ կինը պետք է ղեկավարի տղամարդկանց այդ բանակը:
– Նորից եմ ասում. կուսակցությունը ղեկավարում են մարդիկ, ովքեր գիտեն՝ ինչ բան է քաղաքականությունը, ինչ բան է քաղաքական պայքարը, ովքեր պատրաստ են կուսակցության քաղաքական գիծը առաջ տանել: Քաղաքականությունը ավտոմեքենա կամ կահույք չի, որ ով ուզենա՝ գա ասի՝ ես հնարավորություն ունեմ, ես սա գնում եմ: Գուցե ինչ-որ մարդիկ կարող են փող աշխատել, լավ տնտեսվարող լինել, բայց դա չի նշանակում, որ նրանք կարող են զբաղվել քաղաքականությամբ: Եթե մարդիկ ունեցել են քաղաքական ամբիցիաներ, նրանք երկար ժամանակ են ունեցել ինքնադրսևորվելու, ինչ-որ քաղաքական խոսք ասելու և ոչ թե տարիներ շարունակ պապանձվելու ու լռելու: Իսկ ձեր նշած անձը այսքան ժամանակ ոչ թե մի բառ, այլ մի ստորակետ չի արտասանել: Ես էլ ակտիվ պատգամավոր եմ, միշտ խոսել եմ ազգային դաշտից, առաջ եմ տարել մեր ազգային գաղափարախոսությունը, բայց երբեք ես ինձ իրավունք չէի վերապահի լինել շոգեքարշի դերում, ուր բազմաբնույթ քաղաքական մարտահրավերների դիմակայելու պիտի պատրաստ լինես:
Մեր կուսակցությունում էլի քաղաքական գործիչ տղամարդիկ կան, ովքեր քաղաքական դաշտում գործելու փորձ ունեն և կարող էին հավակնել այդ տեղին, բայց նրանք էլ, գիտակցելով պահի լրջությունը, իրենց տեղը զիջել են Նաիրա Զոհրաբյանին՝ համարելով, որ նա է եղել մեր կուսակցության շինարարության սկզբնավորողներից մեկը, եղել է կուսակցության խոսքի ու գործի շոգեքարշը և վայելում է ժողովրդի վստահությունը: Ես համարում եմ, որ հիմա ԲՀԿ-ին նման մարդ է պետք: Կուսակցության գնացքը վերջերս բարձրացած մարդիկ չունեն այդ խոսքի դաշտի իրավունքը այդ տունը կառուցած տանտերերին ասելու, թե որտեղ է իրենց տեղը:
– Կուսակցությունում քննարկվե՞լ է, թե ապագայում ինչպիսի քաղաքական գիծ պետք է ունենա ԲՀԿ-ն:
– Ես զրուցել եմ բազմաթիվ ԲՀԿ-ականների հետ և կարծում եմ, որ ԲՀԿ-ն պետք է շարունակի մնալ ընդդիմադիր դաշտում, պետք է շարունակենք մեր ընդդիմադիր գործունեությունը, որ լինենք մեր խոսքի տերը և մեր կուսակցության կողմից ուղղորդված քաղաքականությունը լինի ի նպաստ ժողովրդի և պետության: