Փետրվարի 25-ին ՀՖՖ Գործադիր կոմիտեի նիստից հետո կայացած բրիֆինգի ժամանակ ՀՖՖ նախագահ Ռուբեն Հայրապետյանն ասաց, որ Գործադիր կոմիտեն անդրադարձել է ՀՖՖ Տեխնիկական տնօրեն, բելգիացի մասնագետ Մարկ Լելևրի կողմից առաջարկված մանկապատանեկան ֆուտբոլի նոր ծրագրին, որը մի շարք հետաքրքրական փոփոխություններ է նախատեսում: ՀՖՖ պաշտոնական կայքի հետ հարցազրույցում Մարկ Լելևրը ներկայացրեց նոր ծրագրի հետ կապված մանրամասներ:
– Պրն. Լելևր, քանի որ Դուք եք նոր ծրագիրը ներկայացրել ՀՖՖ Գործադիր կոմիտեին, կխնդրեինք անդրադառնալ ծրագրի հետ կապված որոշ մանրամասների:
– Այն նորություն չէ համաշխարհային մանկապատանեկան ֆուտբոլում: Նմանատիպ պրակտիկա լայնորեն կիրառվում է եվրոպական մի շարք երկրներում՝ Բելգիայում, Հոլանդիայում, Գերմանիայում:
– Որո՞նք են ծրագրի հիմնական նպատակները:
– Ծրագիրն ունի երկու հիմնական նպատակ՝ խաղալու հնարավորություն տալ մանկապատանեկան թիմերի բոլոր ֆուտբոլիստներին և որպես գերակա նպատակ սահմանել ոչ թե արդյունքը, այլ պատանի ֆուտբոլիստների անհատական որակների բարելավումը: Մինչ այժմ գործող համակարգում նախապատվությունը մշտապես տրվում էր արդյունքին: Խաղում էին թիմի լավագույն 11-15 ֆուտբոլիստները, որոնք կարող էին ապահովել այդ արդյունքը: Այժմ նոր ծրագրով յուրաքանչյուր տարիքային խմբի համար կսահմանվի փոխարինումների պարտադիր քանակ, կոնկրետ րոպեների մարզիչները կկատարեն պարտադիր փոխարինումներ, որը հնարավորություն կտա բոլորին ստանալ բավարար խաղաժամանակ: Բացի դրանից, 9-ից 13 տարեկանների պարագայում մենք վերացնում ենք առաջնութուն հասկացությունը՝ այն փոխարինելով առանց միավորներով մրցաշարի:
– Չե՞ք կարծում, որ վերացնելով միավորների հաշվարկը՝ երեխաների մեջ կվերացնեք մրցակցային ոգին և հաղթելու ձգտումը:
– Եթե մենք Հայաստանում այսօր չունենայինք մանկապատանեկան թիմեր, որոնք խաղին հայտավորում են 20 ֆուտբոլիստ և միշտ խաղացնում են 11-15 ֆուտբոլիստի՝ արդյունքի հասնելու համար, մենք այս քայլին կարող է և չգնայինք, սակայն ներկա իրավիճակում մենք պետք է մրցակցությունը մղենք երկրորդ պլան և որպես մեր առաջնային նպատակ սահմանենք հնարավորինս շատ ֆուտբոլիստների խաղաժամանակ տրամադրելը:
– Երբվանի՞ց է կիրառվելու նոր ծրագիրը:
– Մենք ունենք 4-5 ամիս մեր նախատեսած փոփոխությունները սահուն ձևով իրականացնելու համար: Նոր ծրագիրը կսկսի կիրառվել 2015/2016 թթ. մրցաշրջանից սկսած:
– Նործրագրիկիրառումըորոշակիփոփոխություններկմտցնի՞ մարզումային մոդելներում:
– Մենք պետք է հասնենք նրան, որ ՀՖՖ տեխնիկական կենտրոնը՝ ֆուտբոլի ակադեմիան մանկապատանեկան ֆուտբոլի համար աճեցնի առնվազն նույն քանակի ֆուտբոլիստներ, ինչ որ «Բանանցը», «Փյունիկը», «Միկան»: Մենք ակադեմիայի մանկապատանեկան թիմերում ընդգրկված ֆուտբոլիստներին կբաժանենք 2 մասի՝ լավագույնների դպրոց (elite part) և սոցիալական հատված: Ընտրված լավագույն 306 պատանի ֆուտբոլիստները կստանան խիստ մասնագիտական, խորացված կրթություն: Միաժամանակ մյուսներին չենք զրկի ֆուտբոլով զբաղվելու հաճույքից, ուղղակի նրանց մարզումները կլինեն ոչ խորացված և այդ թիմերը չեն մասնակցի տարբեր տարիքային մրցաշարերին: Ֆուտբոլիստները կգտնվեն մեր մարզիչների շարունակական վերահսկողության տակ և աչքի ընկնելու դեպքում կհրավիրվեն էլիտ մաս: Մարզիչների քանակը կավելանա մեկով՝ 11-ից հասնելով 12-ի:
– Օրերս Դուք նշանակվել եք ՀՖՖ տեխնիկական տնօրեն: Մի փոքր մանրամասնեք, թե ինչ է մտնելու Ձեր պարտականությունների մեջ:
– Մինչև տեխնիկական տնօրենի պաշտոնը ստանձնելը ես արդեն որոշակիորեն ծանոթ էի հայկական ֆուտբոլի խնդիրներին: Եթե փորձեմ կարճ ձևակերպել, մենք ունենք շատ լավ, զարգացած ենթակառուցվածքներ, ժամանակակից խաղադաշտեր, մարզադաշտեր, ժամանակակից ֆուտբոլային գույք, բայց պետք է ավելի արդյունավետ օգտագործենք այդ ամենը: Հենց այդ խնդիրն է լինելու գերակա իմ աշխատանքի մեջ: Տեխնիկական տնօրենի գործառույթների մեջ է մտնում նաև Մ-14 ից սկսած մինչև Մ-19 հավաքականների մարզիչների թեկնածությունների առաջադրումը ՀՖՖ նախագահին և նրանց հետագա աշխատանքի համակարգումը:
– Իսկ ինչո՞ւ է Ձեր աշխատանքը սահմանափակվում մինչև 19 տարեկանների հավաքականով և չի տարածվում մինչև 21 տարեկանների կամ ազգային հավաքականի վրա:
– Ազգային հավաքականի մարզչի պաշտոնը հավերժ չէ: Մարզիչը կարող է փոխվել 2 տարին մեկ: Կգա նոր մարզիչ և կպահանջի, որ պատանեկան հավաքականները խաղան իր նախընտրած փիլիսոփայությամբ: Հենց այդ պատճառով մենք ուզում ենք զարգացնել հայկական խաղաոճը՝ այսինքն ներդնել մեր փիլիսոփայությունը, բայց օգտագործել այն հատկանիշները, որոնք առավել բնորոշ են հայկական ֆուտբոլին: Մենք ուզում ենք ազգային հավաքականին մատակարարել ֆուտբոլային գերազանց ունակություններով օժտված խաղացողներ, որոնք հետագայում կտեղավորվեն ազգային հավաքականի մարզչի մտահղացումներում:
Հակառակ դեպքում մեկ մարզիչ կարող է պահանջել խաղալ, օրինակ, 4-2-3-1 դասավորությամբ, այդ համակարգը ներդրվի ֆուտբոլում, 2 տարի հետո գա այլ մարզիչ և պահանջի խաղալ, օրինակ 3 պաշտպանով: Նման պարագայում մենք հաջողություն ունենալ չենք կարող, իսկ եթե այն լինի, կլինի ժամանակավոր: Եթե մենք ունենանք կայացած համակարգ, մանկապատանեկան ֆուտբոլը կախված չի լինի ազգային հավաքականի մարզչի թեկնածությունից: Տարբեր տարիքային ազգային հավաքականներից և մանկապատանեկան ֆուտբոլից բացի ես կհամակարգեմ նաև մասսայական ֆուտբոլը և մարզչական կրթության գործընթացը Հայաստանում: Ընդհանուր առմամբ, տեխնիկական տնօրենը պետք է ապահովի ֆուտբոլի համընդհանուր զարգացումը տվյալ երկրում:
