ՀՀԿ խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանն օրերս հայտարարել էր, որ պետք է պատրաստվել սահմանադրական բարեփոխումների քաղաքական բովանդակային քննարկումների: Այդպիսով ՀՀԿ-ն, ըստ էության, ազդարարում է, որ մոտենում է սահմանադրական բարեփոխումների մասին հայտարարության պահը: Ընդ որում` Վահրամ Բաղդասարյանն ակնարկել էր, որ հնարավոր են հայեցակարգում բովանդակային փոփոխություններ, և ներկայիս ժամանակը հենց այնպես չի վերցված:
Սերժ Սարգսյանը հայտարարել էր, որ սահմանադրական բարեփոխումների մասին իր որոշումը կասի փետրվար-մարտ ամիսներին: Փետրվարին նա անսպասելիորեն որոշեց լուծել Գագիկ Ծառուկյանի հարցը, որը դրանից մի քանի օր առաջ հանդես էր եկել հայտարարությամբ, որ մերժում են սահմանադրական բարեփոխումները և ամեն ինչ անելու են դրանք տապալելու համար: Տապալվեց Գագիկ Ծառուկյանը, և թվում է, որ ճանապարհը բաց է Սերժ Սարգսյանի համար բարեփոխումների մեկնարկ հայտարարելու առումով՝ ընդդիմություն որպես այդպիսին չկա, սակայն Սերժ Սարգսյանը կրկին շարունակեց այդ հարցով դադարը:
Մարտի 5-ին տեղի է ունենալու «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության արտահերթ համագումարը, որի ընթացքում ամենայն հավանականությամբ տեղի կունենա կուսակցության նախագահի փոփոխություն: Համենայնդեպս, սպասումներն այդ կապակցությամբ շատ հավանական են, ԲՀԿ-ականների հայտարարություններն էլ իրենց մեջ ինտրիգ են պարունակում այդ մասով: Եվ այս առումով հարց է առաջանում` արդյո՞ք Սերժ Սարգսյանն իր որոշումը հրապարակելու առումով կսպասի մարտի 5-ին ԲՀԿ համագումարում կուսակցության նախագահի հարցի լուծմանը, թե՞ իր որոշումը կհրապարակի ավելի շուտ:
Խնդիրն այն է, թե ինչքանով Սերժ Սարգսյանն ազդեցություն ունի ԲՀԿ նախագահի ընտրության վրա: Սարգսյանը Ծառուկյանի հետ պայմանավորվել է նրա անվնաս հեռանալու հարցում, սակայն հետաքրքրական է, թե արդյոք կա՞ պայմանավորվածություն նաև ԲՀԿ-ի հետագա ճակատագրի հարցում: Թե՞ Սերժ Սարգսյանն այդ խնդիրը թողել է Հովիկ Աբրահամյանի վրա, որն էլ, այսպես ասած, Սերժ Սարգսյանի կամ ՀՀԿ-ի ներկայացուցիչն է լինելու ԲՀԿ-ի, այսպես ասած, «գրագիտացման» հարցում:
ԲՀԿ-ն մոնոլիտ չէ, և դա ակնհայտ էր հենց սկզբից, ինչպես ՀՀԿ-ն է Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսյանի` այսպես ասած ներդրումներով կազմավորվել, այնպես էլ ԲՀԿ-ում են երկուսն էլ իրենց մարդկանց ներդրել: Խնդիրն այն է, թե Սերժ Սարգսյանի համար ինչքանով է սկզբունքային Գագիկ Ծառուկյանի հեռացումից բացի` սեփական անձի նշանակումը կուսակցության նախագահի պաշտոնին: Դա կարող է լինել, օրինակ, Հովիկ Աբրահամյանի վստահելի անձ, Աբրահամյանն էլ գտնվում է Սերժ Սարգսյանի ենթակայության տակ: Որովհետև Սարգսյանի համար միգուցե սկզբունքային չլինի ԲՀԿ-ում լիակատար ազդեցություն սահմանելը, և նա այնտեղ Ռոբերտ Քոչարյանի թևի համար թողնի խաղի հնարավորություն, որպեսզի այդ թևի միջոցով նաև հակակշիռ ստեղծի Հովիկ Աբրահամյանի համար` այդպիսով ԲՀԿ-ն էլ ավելի կառավարելի պահելով: Բոլոր դեպքերում, ԲՀԿ-ի վերակազմավորման, կուսակցության ներսում ուժերի հարաբերակցության և հետագա ռազմավարության խնդիրը կարող է մեծ նշանակություն ունենալ սահմանադրական բարեփոխումների հարցում Սերժ Սարգսյանի վերջնական որոշման վրա:
Վերջին հաշվով, մինչ օրս ակնհայտ է, որ այդ բարեփոխումները նրա համար խաղ թելադրելու միջոց են եղել և բարեփոխումները, խոշոր հաշվով, ֆունդամենտալ նշանակություն չունեն իշխանության հարցը լուծելու հարցում: Կառավարման մոդելն այս տեսանկյունից առավելապես ֆորմալ խնդիր է, քանի որ Հայաստանում իշխանության խնդիրը լուծվում է ոչ թե ֆորմալ սահմանադրական լծակների, այլ ներքին ուժային հարաբերակցությամբ՝ և՛ ֆիզիկական ուժի, և՛ ֆինանսական ուժի, իսկ այս ամենն էլ արտաքին հովանավորությամբ փաթեթավորված: Եվ այս առումով բացառել պետք չէ, որ եթե Սերժ Սարգսյանը կարողանում է հուսալիորեն չեզոքացնել, այսպես ասած, համակարգային հակադիր ուժը, ապա չի բացառվում, որ նա կարող է մտորել կառավարման խորհրդարանական մոդելի տարբերակի անցումը նվազեցնելու, այսինքն` այնուամենայնիվ կիսանախագահականությունը պահելու մասին, և գուցե պատահական չէ, որ Վահրամ Բաղդասարյանի խոսքում ակնարկներ կան հնարավոր բովանդակային փոփոխության մասին:
Պահելով կիսանախագահականության բալանսը` Սերժ Սարգսյանը կարող է փորձ անել հավասարակշռել, այսպես ասած, իր կուսակցական ենթակայության տակ գտնվող խորհրդարանական մեծամասնությունը` իր նշանակած նախագահի պաշտոնով, այսինքն` այդ պաշտոնը պահել որպես մեծամասնության հակակշիռ, հնարավոր ներկուսակցական խարդավանքները և դավաճանությունները կանխարգելելու մեխանիզմի համար: Չէ՞ որ ՀՀԿ-ի պատմությունն, ըստ էության, հենց նման խարդավանքների պատմություն է: Այս տեսանկյունից, երբ հակադիր ուժը համակարգում չեզոքացված է, Սերժ Սարգսյանի համար իրադրությունը կարող է և փոխվել, կարող են ի հայտ գալ լուծումների նոր տարբերակներ` ելնելով այն փաստից, որ ներքաղաքական և ներհամակարգային ուժերի նոր դասավորություն է:
Վերջին հաշվով, Սերժ Սարգսյանը փետրվարյան իր «բլից-կրիգից» հետո իշխանության հարցն, ըստ էության, լուծել է, և այսօր օրակարգում նրա համար այդ լուծման ձևակերպումների խնդիրն է, և սահմանադրական փոփոխությունների այս կամ այն տարբերակը գտնվում է այդ տիրույթում:
