Զինվորն ինքասպան է եղել «Սամսունգ» հեռախոս գողանալու համար անհիմն ճնշվելու և նվաստացվելու համար

Վերաքննիչ քրեական դատարանում շարունակվեց Շմավոն Կուրեխյանի և մյուսների գործով բերված վերաքննիչ բողոքների քննությունը:

Շարքային Վանիչկա Հովակիմյանին ինքնասպանության հասցնելու գործը քննվել է Արարատի և Վայոց Ձորի մարզերի ընդհանուր իրավասության դատարանում Ռոբերտ Պապոյանի նախագահությամբ:

Դատավճռով հաստատված է գնահատվել, որ 2013 թվականի դեկտեմբերի 10-ին, ժամը 16-ի սահմաններում շարքային Պարույր Մկրտչյանը իրեն պատկանող «Սամսունգ» հեռախոսը թաքցրել է:

Նույն վաշտի օրապահ Բաբախանյանը թաքցրած տեղից վերցրել է Մկրտչյանի հեռախոսը:

Երբ Պարույր Մկրտչյանը պարզել է, որ հեռախոսը չկա, ենթադրել է, որ գողացել են: Նա հայհոյել է գողացողի հասցեին, օրապահներ Սարգսյանին ու Բաբախանյանին է հարցրել: Վերջինս, հեռախոսը գրպանում թաքցնելով, ասել է, թե տեղեկություն չունի:

Հեռախոսի կորչելու մասին իմացել է շարքային Շմավոն Կուրեխյանը:

Նա ենթադրել է, թե հեռախոսը գողացել է շարքային Վանիչկա Հովակիմյանը:

Վանիչկան հերքել է հեռախոս գողանալու հանգամանքը: Սակայն Շմավոն Կուրեխյանն ու Պարույր Մկրտչյանը նրան չեն հավատացել, հայհոյանքներով պահանջել են վերադարձնել հեռախոսը:

Հեռախոսի գողությունն ընդունել տալու, այն վերադարձնելու նպատակով Վանիչկային կանչել են վաշտի պահասենյակ, նրան մեղադրել են, հայհոյելով պարտադրել են համազգեստը հանել:

Շմավոնի կանչով եկած շարքային Գևորգյանը ստուգել է Վանիչկայի ուսապարկը: Հեռախոսը չեն գտել:

Պարույրը զինանոցում էլ է փնտրել հեռախոսը:

Վաշտի հրամանատար Արման Մուրադյանը հետաքրքրվել է, թե Պարույրն ի՞նչ է անում զինանոցում: Վերջինս պատասխանել է, թե հեռախոսը գողացել են, կասկածում է Վանիչկային, կարծում է, թե հեռախոսը կարող է թաքցված լինել զինանոցում:

Արման Մուրադյանը պահանջել է, որ Պարույրը հեռանա զինանոցից:

Ըստ դատավճռի՝ հերթով հրամանատար Մուրադյանի մոտ են մտել շարքայիններ Արայիկ Մկրտչյանը, Շմավոն Կուրեխյանն ու Պարույր Մկրտչյանը, ասել են, թե Վանիչկային են կասկածում հեռախոս գողանալու համար:

Պարույր Մկրտչյանը հայտարարել է. «Էսօր վաշտից տռուպ ա լինելու»:

Շմավոնը պնդել է, թե Վանիչկան, իր համոզմամբ, նախկինում էլ է հեռախոսներ գողացել:

Արման Մուրադյանը, ըստ դատավճռի, լինելով պաշտոնատար անձ, իրազեկվելով, որ զինծառայողներ Վանիչկա Հովակիմյանի և Պարույր Մկրտչյանի ու Շմավոն Կուրեխյանի միջև ոչ կանոնագրքային հարաբերություններ են տեղի ունենում, կարգապահական իրավունք կիրառելու, կարգուկանոն հաստատելու, վերադաս հրամանատարությանը զեկուցելու փոխարեն դրսևորել է իշխանության անգործություն… չի կանչել Վանիչկա Հովակիմյանին ու անձամբ չի փորձել պարզել հեռախոսի գողության հանգամանքը, կանխել զարգացող իրադարձությունները… գնացել է թեյարան ու վերադարձել է գումարտակի հրամանատարի տեղակալի կանչելուց հետո…

Արման Մուրադյանի հետ խոսելուց հետո Շմավոն Կուրեխյանը, ըստ դատավճռի, Վանիչկային նորից կանչել է պահասենյակ: Պարույր Մկրտչյանի հետ միասին, այլ զինվորների ներկայությամբ նա շարունակել է մեղադրել Վանիչկա Հովակիմյանին հեռախոսի գողության համար:

Պարույրը Վանիչկա Հովակիմյանի նկատմամբ բռնություն է գործադրել՝ օձիքից քաշքշել է, հարվածել է դեմքին, սպառնացել է անբարենպաստ հետևանքներով, պահանջել է, որ հեռախոսը վերադարձվի մինչև ժամը 19-ը:

Շմավոն Կուրեխյանը սպառնացել է Հովակիմյանին, իր զենքը տվել է, որ նա մաքրի՝ հայտարարելով, որ եթե մաս կորչի, նրան է կասկածելու:

Շմավոնը գողացված հեռախոսի համար Վանիչկայից պահանջել է 30 հազար դրամ, պահանջել է, որ նա զանգի ծնողներին, նրանցից գումար ուզի:

Վանիչկան հրաժարվել է: Շմավոնը պահանջել է, որ Վանիչկան 30 հազար դրամը բերի մինչև դեկտեմբերի 15-ը, սպառնացել է, թե հակառակ դեպքում զորքի դիմաց «փչացնելու է» նրան:

Նարեկ Միտոյանը, ըստ դատավճռի, լինելով օրվա վերակարգում՝ որպես վաշտի հերթապահ, պահասենյակում ականատես լինելով Վանիչկա Հովակիմյանի նկատմամբ Պարույրի ու Շմավոնի ծաղրուծանակին, անմիջապես չի զեկուցել վերադաս հրամանատարությանը:

Ժամը 18-ին Վանիչկա Հովակիմյանը Պարույրի ու Շմավոնի գործողությունների հետևանքով գտնվելով խիստ լարված հոգեվիճակում, մոտեցել է օրապահին, խնդրել է նրա բջջային հեռախոսը, զանգել է հորը և ասել է. «Պապ, չեմ կարա ասեմ, լեզուս չի պտտվում, ես ինձ սպանելու եմ, վրես չլացես»:

Հետո անմիջապես վերադարձրել է հեռախոսը, մտել է զորանոց, խնդրել է, որ շարքային Համբարձում Մարտիրոսյանը իր հետևից փակի զորանոցի դուռը: Վերջինս դրսից փակել է դուռը:

Զինանոցում Վանիչկա Հովակիմյանը շտրիխ-մարկերով զինապահարանի աջ փեղկի վրա կատարել է գրառում. «Ես ոչ մի բանի հետ կապ չունեմ»:

Ապա Շմավոն Կուրեխյանի ինքնաձիգից մեկ կրակոց է արձակել իր կզակային շրջանին ու ինքնասպան է եղել:

Ընդհանուր իրավասության դատարանը Շմավոն Կուրեխյանին մեղավոր է ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 359 հոդվածի 3-րդ մասով և 182 հոդվածի 1-ինմ մասով ու վերջնական պատիժ է սահմանել 7 տարի ազատազրկումը:

Պարույր Մկրտչյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 359 հոդվածի 3-րդ մասով և դատապարտվել 5 տարի 6 ամիս ազատազրկման:

Արման Մուրադյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 375 հոդվածի 2-րդ մասով և դատապարտվել 3 տարի ազատազրկման:

Նարեկ Միտոյանը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 368 հոդվածի 1-ին մասով, դատապարտվել 6 ամիս ժամկետով կարգապահական գումարտակում պահելուն, կիրառվել է պայմանական դատապարտություն և սահմանվել 1 տարի փորձաշրջան:

Դատավճռի դեմ վերաքննիչ բողոքներ են բերել դատավարության բոլոր կողմերը:

Նրանք արդեն հիմնավորել են իրենց բողոքները, մնում էր՝ ներկայացնեին առարկությունները՝ բերված բողոքների առնչությամբ, եթե այդպիսիք ունեին:

Նարեկ Միտոյանի շահերի պաշտպան Քալաշյանն առարկեց մեղադրողի վերաքննիչ բողոքի դեմ, որով մեղադրող Հարությունյանը միջնորդել էր Միտոյանի նկատմամբ չկիրառել պայմանական դատապարտություն:

Պաշտպանն անհամաձայնություն հայտնեց մեղադրողի այն մտքի հետ, ըստ որի՝ Միտոյանը պետք է կրի իր նկատմամբ սահմանված պատիժը, որովհետև նա իրեն մեղավոր չի ճանաչել, չի զղջացել:

Պաշտպանը նշեց, որ մեղքն ընդունելը կամ չընդունելը ամբաստանյալի բացառիկ իրավունքն է, այդ իրավունքի իրացումը չի կարող նրա համար առաջացնել անբարենպաստ հետևանքներ:

Նախագահող դատավորը հիշեցրեց, որ կան Վճռաբեկ դատարանի նախադեպային որոշումներ, ըստ որոնց՝ պայմանական դատապարտության կիրառման կարևոր պայմաններից մեկն էլ ամբաստանյալի կողմից մեղքն ընդունելը, դրա համար անկեղծորեն զղջալն է:

Ամբաստանյալ Միտոյանը միացավ իր պաշտպանին:

Արման Մուրադյանի շահերի պաշտպան Ավետիսյանը պնդեց իր բերած վերաքննիչ բողոքը, նշեց, որ մեղադրողի՝ իր բողոքի վերաբերյալ առարկությունները անհիմն են:

Ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճռով տեղի է ունեցել ամբաստանյալ Արման Մուրադյանի նյութական իրավունքի կոպիտ խախտում: Նրա արարքում պաշտպանն առնվազն անփութություն, անզգուշություն է տեսնում, բայց Մուրադյանը մեղադրվել ու մեղավոր է ճանաչվել ծանր հանցագործության համար:

«Արման Մուրադյանը հիմա պիտի սահմանում կանգնած լիներ, 2 և 4 տարեկան մանկահասակ երեխաներ ունի, 1 տարուց ավելի է՝ կալանքի տակ է, նրա ընտանիքը մնացել է առանց կերակրողի…»:

Պաշտպանն ընդգծեց, որ ընդհանուր իրավասության դատարանը, Մուրադյանի նկատմամբ ազատազրկման ձևով պատիժ նշանակելով, չի հիմնավորել, թե ինչու բացառապես դրական բնութագրվող անձի նկատմամբ չի կիրառում պայմանական դատապարտություն:

Պաշտպանն ասաց, որ վերաքննիչ բողոքում հատկապես պայմանական դատապարտության կիրառման վերաբերյալ չի նշել՝ էթիկայի տեսակետից, որովհետև իր պաշտպանյալը չի ընդունել մեղքը, ինքն էլ միջնորդել է արդարացնել նրան մեղսագրված արարքում: Բայց եթե վերաքննիչ դատարանը հիմնավոր համարի Մուրադյանի մեղքը, պաշտպանը խնդրեց գոնե պայմանական դատապարտություն կիրառել նրա նկատմամբ:

Պաշտպանն առարկեց դատական ծախսերը ամբաստանյալ Մուրադյանից բռնագանձելու՝ դատարանի վճռի դեմ՝ հիմնավորելով, որ անչափահաս երեխաներ ունեցող ամբաստանյալին դատարանը կարող էր ազատել դատական ծախսերից:

Պաշտպան Ավետիսյանը տուժողի իրավահաջորդի ներկայացրած քաղհայցի պահանջը չհիմնավորված գնահատեց, առարկեց, որ այդ պահանջը դատարանը բավարարել է ամբողջությամբ ու անարդարացիորեն՝ համաչափ բաշխել է երեք ամբաստանյալների միջև, չնայած երեք ամբաստանյալները, ըստ մեղսագրված արարքների, մեղքի տարբեր չափ ունեն տուժողի ինքնասպանության հարցում:

Ամբաստանյալներ Կուրեխյանի և Մկրտչյանի շահերի պաշտպանները ևս պնդեցին բողոքները, որոնցով միջնորդում էին մեղսագրված արարքներում արդարացնել իրենց պաշտպանյալներին:

Պաշտպանները հիմնականում առարկեցին տուժողի իրավահաջորդի դիրքորոշման դեմ՝ ըստ որի՝ Վանիչկա Հովակիմյանն ինքնասպան չի եղել, նրան սպանել են:

Կողմերը նշեցին, որ սպանության վարկածը հաստատող որևէ փաստական հանգամանք գործով ձեռք չի բերվել:

Ամբաստանյալ Պարույր Մկրտչյանի շահերի պաշտպան Թորոսյանն ասաց, թե իր պաշտպանյալը գործել է բարեխիղճ մոլորության ազդեցության տակ: Նա հետամուտ է եղել իր սեփականությունը վերադարձնելուն, և շրջապատողները նրան ուղղորդել են Վանիչկա Հովակիմյանի դեմ:

Ամբաստանյալ Շմավոն Կուրեխյանը մեկ անգամ ևս պնդեց, թե իրեն անհիմն են դատապարտել, ու դատախազը «չի կարում» մեղադրանքի վերաբերյալ բացատրություն տալ: Որևէ հիմք չկա՝ իրեն դատելու համար, «հիմք լիներ՝ հանգիստ կնստեի… Ցանկացածի զենքը կարող էր լինել ինքնասպանի ձեռքին, ուրեմն ցանկացածին պիտի դատեի՞ն… Ինձ շառով են դատել, 7-ից 7 տարի են տվել…»: Ամբաստանյալն ասաց, որ այս հայտարարությունն անում է ոչ այնքան դատախազի, որքան՝ դահլիճում ներկաների համար:

Դատական նիստն ընդմիջվեց՝ մեկ այլ դատական նիստ նշանակված լինելու պատճառով:

Հաջորդ նիստին, որ նշանակվեց փետրվարի 13-ին, վերաքննիչ դատարանը հավանաբար այս գործով որոշում կկայացնի: