Գյումրիի դեպքից հետո հայ ժողովուրդը փաստորեն տեսավ իր ցեղասպաններից մեկին: Այս մասին մեզ հետ զրույցում նշեց ԼՂՀ պահեստային մայոր, ԼՂՀ Մարտական Խաչ 2-րդ աստիճանի ասպետ Պավել Մանուկյանը:
«Այս դեպքն ապացուցեց, որ մեր իշխանություններն ակտիվ մասնակից են իրականացվող ցեղասպանությանը: Մեր իշխանությունն այն աստիճան թույլ է ու արնահոսած, որ աջ ձեռքը չի կարողանում վիրավոր ձախ ձեռքին տեր կանգնել: Նկատի ունեմ, որ ողջ Հայաստանը պետք է ոտքի կանգներ այս սահմռկեցուցիչ դեպքի կապակցությամբ: Խնդիրն այն է (դա, ի դեպ, ավելի վտանգավոր է), որ այսօրվա Հայաստանում վարվող քաղաքականությունը շատ նման է երիտթուրքերի ծրագրերին: Մի տարբերություն կա՝ եթե երիտթուրքերը սկզբում հուրիեթ արեցին, հետո ցեղասպանություն, սրանք սկզբում ցեղասպանություն են անում, հետո փորձելու են հուրիեթ անել, այսինքն՝ այս հանցագործ ռեժիմը կփորձի փոխարինող բերել, իբր, ժողովրդական ցասումով, որը չի հաջողվելու:
Այս սադրանքի նպատակն այն է, թե ցանկացած բան մենք կարող ենք անել՝ հիմնական դամոկլյան սուրը փորձելով Արցախի գլխին կախել, որովհետև Արցախը հայ ժողովրդի հոգևոր ամորձին է»,- ընդգծեց Պավել Մանուկյանը:
Հարցին՝ ի վերջո, Ռուսաստանը կհանձնի՞ մեղադրյալին Հայաստանին, և եթե չհանձնի, ի՞նչ կարող է լինել, նա պատասխանեց. «Անկեղծ ասած, հայկական կողմին տալ-չտալը նշանակություն չունի: Ինձ համար ձեռագրի ոչ մի փոփոխություն տեղի չի ունենում, նրանք նույն նպատակն են փորձելու շարունակել: Ժամ առաջ պետք է ձերբազատվենք ռեժիմից, որից հետո կնստեն ու մեզ հետ կխոսեն: Իսկ այսպես խոսելու դեպքում մենք նրանց պիտի բարի ճանապարհ ասենք, կատարվածն էլ պիտի ընդունենք որպես մեղսագործություն և պահանջենք հատուցում»:
Անդրադառնալով դիտարկմանը, որ ոչ իշխանական ուժերը շատ պասիվ գտնվեցին, ակտիվ դիրքորոշում չհայտնեցին Գյումրիի դեպքի ու դրա շուրջ ստեղծված զարգացումների վերաբերյալ, Պավել Մանուկյանը հայտարարեց. «Ոչ միայն պասիվ, քիչ էր մնում՝ շնորհավորանք հղեին: Երբ ես խոսքիս մեջ նշեցի իշխանություն և ընդդիմություն, սա վերաբերում էր հենց հուրիեթին: Այսինքն՝ ցեղասպանությունից հետո իշխանափոխություն պիտի կազմակերպեն, և ընդդիմությունը պետք է մսխի, ծածկի այդ ցեղասպանությունը: Եռյակը կամ քառյակը պիտի ապահովի հանցագործների ազատությունն ու ներումը: Ժողովրդի ցավն այլ է և խորը, իսկ այս իշխանությունների ու ընդդիմության մտահոգությունը՝ լրիվ այլ»: