Ռուսական ռուբլու արժեզրկումն ուղղակիորեն անդրադառնում է նաև Ռուսաստանի տարբեր քաղաքներում արտագնա աշխատանքի մեկնող հայ միգրանտների վրա: Ի դեպ՝ դժգոհում են ոչ միայն արտագնա աշխատանքի մեկնողները, այլև Ռուսաստանում տարիներ առաջ բնակություն հաստատած և արդեն քաղաքացիություն ունեցող մեր հայրենակիցները:
Ռուսաստանի Վոլգոգրադ քաղաքում մի քանի հազար հայ է ապրում, որոնց հետ ամիսը մեկ անգամ հանդիպում է ունենում Վոլգոգրադի Սուրբ Գևորգ հայ առաքելական եկեղեցու առաջնորդը: Այս մասին «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց եկեղեցու գործավար Սաթենիկ Կուրղինյանը․ «Ամեն ամիս նման օր է նշանակվում և ժողովրդին հետաքրքրող հարցերին պատասխանում է։ Ես չէի ասի, թե հատուկ ինչ-որ խառնաշփոթ կա ռուբլու արժեզրկման հետ կապված. այստեղ հայերը շուտվանից են ապրում, քաղաքացի են և հարմարվում են փոփոխություններին, դժգոհում՝ ինչպես ռուսները, բայց տեղափոխվելու մասին խոսք չկա»,- ասաց նա:
Ռուսաստանի Սարանսկ քաղաք ամիսներ առաջ մեկնած Լիանա Ավդալյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց, որ և՛ մինչև ռուբլու արժեզրկումը, և՛ անգամ դրանից հետո ռուս ժողովրդի վիճակը շատ ավելի լավ է, քան Հայաստանում, և թանկացումներն էլ այնքան ահասարսուռ չեն, որքան Հայաստանում է․ «Ես մշտապես կապի մեջ եմ իմ տան անդամների հետ, և համեմատելու չեն այն թանկացումները, որ Հայաստանում եղան։ Կոնկրետ Սարանսկում՝ սկսած առաջին անհրաժեշտության իրերից, որքան էլ վատ լինի վիճակը, Հայաստանից հաստատ վատ չէ, երեխա պահելով՝ այստեղ կրկնակի, եթե ոչ եռյակի բարձր աշխատավարձ եմ ստանում»:
«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում Վլադիմիր քաղաքի հայ համայնքի պատասխանատու Գայանե Գևորգյանն ասաց, որ Ռուսաստանում ստեղծված իրավիճակն ու խնդիրները ընդհանուր են բոլոր քաղաքացիների համար, այդ թվում՝ հայերի:
«Ինչ վերաբերում է ռուբլուն՝ հստակ չեմ կարող ասել, թե արժեզրկումն ինչի կարող է հանգեցնել։ Այդ փոփոխությունները դեռ նոր են լինում և այսօր էլ կարծես որոշակի կայունացավ։ Համենայնդեպս չէի ասի, թե համատարած խուճապ կամ քաղաքն ու նույնիսկ երկիրը լքելու միտումներ կան, բոլորն էլ հարմարվել ու ապրում են, շուտով մեր քաղաքում Հայ առաքելական եկեղեցի է բացվելու»,- ասաց նա:
Վլադիմիր արտագնա աշխատանքի մեկնող Ռազմիկ Դավոյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ վերջին շրջանում չի կարողանում վաստակել այն գումարը, որ ստանում էր նախկինում, բայց չաշխատել էլ չի կարող՝ ընտանիք է պահում․ «Կին, երեք երեխա ու հիվանդ հայր եմ պահում, չեմ կարող մնալ Հայաստանում: Հա վիճակը վատացել է, կոպիտ ասած՝ «ձեռք չի տալիս» գնալը, բայց մնամ այստեղ պարապ-սարապ ի՞նչ անեմ, մի ամսում այնտեղ այստեղի չորս ամսվա գումարն եմ աշխատում, ճար չկա, հիմա քչացել է, բայց էլի հասցնում եմ: Անցած տարի մինչև Նոր տարի գնացի, ահագին գումար աշխատեցի, ուղարկեցի ընտանիքիս, այս տարի նոր եմ եկել՝ մի քանի օր առաջ, անցած տարվա գումարը չէ, բայց էլի չեղածից լավ է»,- եզրափակեց նա: