Այսօր նոյեմբերի 1-ն է, և այսօրվանից Հայաստանի տասնյակ հազարավոր տնտեսվարողներ պետք է աշխատեն, այսպես ասած, նոր ՀԴՄ-ներով և նոր կանոններով, որ երեք ամիս առաջ ներդրել է Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունը ստվերի դեմ պայքարի դրոշի ներքո:
Եվ կրկին այս նախաձեռնության առաջին հարվածը իրենց վրա են զգում փոքր ու միջին գործարարները, քանի որ պարտադրվող փոփոխությունները նրանցից պահանջում են մի շարք կազմակերպչական աշխատանքներ, որոնք իրականացնելու համար գործարարներից շատերը պարտադրված են իրենց ոչ միայն հավելյալ ժամանակի հարց լուծել, այլ նաև, ըստ էության, նոր աշխատանքային հաստիքներ ունենալ՝ կազմակերպչական նորարարություններին պատրաստ լինելու և այդ աշխատանքները իրականացնելու համար: Այսինքն` ՓՄՁ-ներից շատերը կառավարության նորամուծության արդյունքում ստիպված են ավելորդ ռեսուրսներ վատնել՝ ոչ միայն ժամանակի, այլ նաև հաստիքների առումով, ինչը բնականաբար ավելորդ ֆինանսական բեռ է փոքր ու միջին շատ ձեռնարկությունների վրա:
Նոյեմբերի 1-ից առաջ բազում էին տարբեր գործարարների բողոքները կառավարության ներմուծած նորություններից, կառավարության գործողություններից, որոնք կրել են անկազմակերպ և շատ տարօրինակ բնույթ, պարտադրվել են կանոններ, սակայն մինչև վերջին պահը չեն ապահովվել այդ կանոններին բիզնեսի պատրաստվելու համար անհրաժեշտ տեխնիկական պարամետրեր: Մի խոսքով, այնպես, ինչպես լինում է Հայաստանում ցանկացած մի նախաձեռնության դեպքում, որի նպատակը օլիգարխների համար գերշահույթներ ապահովելը չէ: Միայն նման նպատակի դեպքում է, որ կառավարության գործողությունները միշտ հստակ են և օպերատիվ:
Այս անգամ էլ, իհարկե, փոքր ու միջին բիզնեսը կհարմարվի, կսեղմի ատամները, կձգի գոտիներն ու կանցնի գործի, մի կերպ կդիմանա, թեև շատերը, իհարկե, կփակեն դռներն ու կգնան Հայաստանից, ինչպես լինում է գրեթե յուրաքանչյուր` այսպես ասած հարկային վարչարարության բարեփոխումից կամ նորամուծությունից հետո: Դրանք դարձել են պատերազմի պես մի բան, ուղղակի հայտարարում է ոչ թե թշնամին, այլ կառավարությունը, և ամեն անգամ պատերազմը դառնում է արտագաղթի խթանման, արտագաղթի նոր ալիքի պատճառ: Եվ հերթական անգամ կառավարությունը բյուջետային մուտքեր ապահովելու համար սեղմում է ՓՄՁ ոլորտը:
Այս ոլորտն ունի կանխատեսելիության, կայունության, վարչարարությունը նվազագույնի հասցնելու ամենամեծ կարիքը: Այս ոլորտը պետք է հնարավորինս քիչ ենթարկել որևէ պարտավորությունների ընդլայնման, որևէ բյուրոկրատական մեխանիզմի կիրառման պարտադրանքի: Այս ոլորտը պետք է թողնել ինքնահոսի և հետևել, կանոնակարգել, որ խոշոր բիզնեսը վայրի մեթոդներ չկիրառի ՓՄՁ-ների դեմ, անօրինականություններ կամ դեմպինգային երևույթներ չկիրառի ՓՄՁ-ների հանդեպ:
Մինչդեռ, այսպես ասած, նոր կառավարությունը ՓՄՁ-ներին աջակցելու կարգախոսներով մտնելով դաշտ` իրականում արդեն հերթական օրենքն է ընդունել տվել խորհրդարանին, որով ՓՄՁ-ներին պարտադրվում են լրացուցիչ արարողակարգեր՝ վերահսկվելիությունը ավելի բարձրացնելու համար, իսկ օրինակ` խոշոր բիզնեսին Հովիկ Աբրահամյանը աուդիտի պարտադրանքից ազատեց վարչապետ եկած-չեկած:
Լուսանկարը՝ armtimes.com-ի
