Երեկ խորհրդարանում սկսվել են 2015 թվականի բյուջետային քննարկումները, որոնք մեկնարկել են հանձնաժողովներում և հետո արդեն կմտնեն լիագումար նիստերի օրակարգ: Ըստ էության, կարելի է ասել, որ կառավարությունը պատգամավորներին առաջարկում է ոչինչ էլ չքննարկել: Այս առումով բավական խոսուն է վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի հայտարարությունը այն մասին, որ գալիք տարի ծախսելու են այնքան, ինչքան որ կլինի: Ուշադրություն դարձրեք՝ ոչ թե ինչքան որ նախատեսել են, այլ ինչքան որ կլինի:
Նա պատգամավորներին հորդորել է չխախտել բյուջեի ողջամտության բալանսը: Սա ոչ այլ ինչ է, քան պատգամավորներին ուղղակի խնդրանք՝ քիչ դիտողություններ ու պահանջներ ներկայացնել կառավարությանը: Իսկ ծախսերի մասին նրա հայտարարությունն ուղղակի հայտարարություն է տնտեսական ճգնաժամի մասին: Իսկ եթե Հայաստանում տնտեսական ճգնաժամ է, ուրեմն անպայմանորեն անդրադառնալու է քաղաքական գործընթացների վրա, քանի որ ինչ է Հայաստանում քաղաքականությունը, եթե ոչ դրանում առանց խելքի անհրաժեշտության ներգրավված մի քանի կապիտալիստներ իրենց շրջապատով: Եվ ուրեմն` տնտեսական ճգնաժամը նշանակելու է նաև քաղաքական ճգնաժամ:
Այսինքն` արդեն իսկ ակնհայտ է, որ 2015 թվականը Հայաստանի համար ճգնաժամային տարի է լինելու տնտեսական և քաղաքական առումներով, առավել ևս եթե նկատի ունենանք այն, որ Հայաստանն իր վրա զգալու է նաև Եվրասիական միության անդամի ողջ պերճանքն ու թշվառությունը:
Հովիկ Աբրահամյանը կառավարությունում կոչ է արել բյուջեի քննարկումներում մի կողմ դնել քաղաքական տարաձայնությունները: Սա, իհարկե, Աբրահամյանի ուղերձն է ոչ իշխանական ուժերին, մասնավորապես ԲՀԿ-ին, քանի որ 2015 թվականին Հովիկ Աբրահամյանի պաշտոնավարումն, ըստ էության, կախված է լինելու հենց ԲՀԿ-ից, և միայն ԲՀԿ-ն ունակ կլինի պահել Աբրահամյանին այդ պաշտոնում:
Սա, ըստ էության, նշանակում է, որ եթե վարչապետի պաշտոնը Տիգրան Սարգսյանի օրոք, այսպես ասած, շանթարգելի էֆեկտ ուներ, այսինքն` թիրախ էր բոլորի համար, և այսպիսով բոլորը լիցքաթափվում էին, ապա Հովիկ Աբրահամյանի պարագայում եթե նա թիրախ չի դառնում, միաժամանակ ոչ իշխանական ուժերը շարունակում են խուսափել Սերժ Սարգսյանին ուղիղ թիրախ դարձնելուց, ապա ըստ էության սկսվում է Հայաստանում լարվածության նոր լիցքավորման մի գործընթաց:
Լիցքերի այդ կուտակումը կարող է դառնալ իսկապես վտանգավոր, եթե նկատի ունենանք, որ լարվածության այդ լիցքերը կուտակվելու են տնտեսա-քաղաքական ճգնաժամին զուգահեռ: