«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ռուսաստանցի հեղինակավոր ռազմական վերլուծաբան Պավել Ֆելգենգաուերը:
-Պարոն Ֆելգենգաուեր, ՌԴ պաշտպանության նախարար Սերգեյ Շոյգուն վերջերս պաշտոնական այցով եղավ Բաքվում, որտեղ իր պաշտոնակցի հետ քննարկեց նաև զենքի վաճառքին առնչվող հարցեր: Հաշվարկների համաձայն՝ այս տարի զենքը վաճառքը կհասնի 5 միլիարդի: Ռուսաստանի կողմից Ադրբեջանին զենքի վաճառքը անհանգստացնում է հայկական կողմին, որի մասին նշել է ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանն Արգենտինայում երեք ամիս առաջ: Կա՞ որևէ սահման, որից այն կողմ արդեն Ռուսաստանը չի վաճառի զենք, կամ դուք այդ ծավալներն արդեն անթույլատրելի կհամարեք, սա հենց Ռուսաստանում մտահոգություններ չի՞ առաջացնում, չէ՞ որ Ռուսաստանի հարավային սահմանը շարունակում է ռազմականացվել հենց Ռուսաստանի կողմից:
-Անկեղծ ասած, ես չգիտեմ՝ կա՞ն արդյոք մտահոգություններ, թե՞ ոչ: Կան զինամթերքներ, որոնք Ռուսաստանը վաճառում է ընտրողաբար, ոչ բոլոր երկրներին: Այն զինամթերքը, որը Ռուսաստանը վաճառում է Ադրբեջանին, վաճառում է բոլոր երկրներին, որոնք ունեն դրա կարիքը և պահանջում են դա: Անդրկովկասում Ռուսաստանը փորձում է հավասարակշռված քաղաքականություն վարել իր բոլոր գործընկերների հետ. Հայաստանը Ռուսաստանի ռազմավարական գործընկերն է, բայց Ռուսաստանին անհրաժեշտ է ոչ միայն Հայաստանը, այլև Ադրբեջանը: Ուստի մենք չենք պատրաստվում Երևանի և Բաքվի դիմակայության ճառագայթները մեզնից հեռու վանել: Ես կասկածում եմ, որ Հարավային Կովկասում անկայունությունը Ռուսաստանին ձեռնտու է:
Սակայն Ռուսաստանը և՛ Հայաստանին, և՛ Ադրբեջանին միշտ զենք է վաճառել ազդեցությունը պահպանելու համար, ողջ Հարավային Կովկասում ազդեցություն ունենալու համար, թեև միևնույն ժամանակ երաշխավորել է Հայաստանի անվտանգությունը՝ որպես ռազմավարական գործընկեր:
-Փաստորեն, սրան զուգահեռ, Ռուսաստանն ամրացնում է իր դիրքերը հետսովետական տարածքում. այս մասին օրերս գրել էր բրիտանական The Guardian-ը՝ մանրամասնելով, որ Ռուսաստանն ընդլայնում է իր ռազմական ներկայությունը Ղրղզստանում, Հայաստանում, Բելառուսում: Ի՞նչ մարտահրավերներ կան, որոնք ստիպում են ընդլայնել ռազմական ներկայությունն, օրինակ, Հայաստանում, որտեղ Ռուսաստանն ունի ռազմական բազա: Որո՞նք են այս ընդլայնման նպատակները:
-Ռուսաստանը ներկայումս կենտրոնանում է Արկտիկայում ամրանալու վրա: Արկտիկայում, Չուկոտկայում, Հեռավոր Արևելքում շատ ավելի մեծ գումարներ են ներդրված, քան Հայաստանում և հարավային գոտում: Սկզբունքորեն այսպես է արվում, քանի որ վերսկսվել է սառը պատերազմը, Ռուսաստանի շուրջը պետք է ամրացվի պաշտպանությունը, որի համար էլ Արկտիկայի վրա ավելի մեծ է ուշադրությունը, այնտեղ վերականգնվում է ռուսական ռազմաբազաների շղթան, և դա՝ Հյուսիսային սառուցյալ օվկիանոսի ողջ հարավային ափով: Այս ուղղությամբ ավելի շատ է աշխատանքը, ներդրված գումարը, քան Հայաստանի վրա, և դա՝ սառը պատերազմի հետևանքով:
-Պարոն Ֆելգենգաուեր, տեղեկություններ կան, որ Մոսկվան ծրագրում է Հայաստանում տեղակայել երկրորդ ռազմաբազան: Դուք տեսնո՞ւմ եք դրա կարիքը, դա իրատեսակա՞ն է:
-Ես ձեզ ասեմ, որ միայն ֆորմալ կերպով է 102-րդ ռազմաբազան կոչվում մեկ ռազմական բազա, քանի որ այնտեղ շատ այլ օբյեկտներ կան: Այնպես չէ, որ դա մեկն է, ըստ էության:
-Գուցե խոսքն այլ օբյեկտների՞ մասին է:
-Այդ մեկ բազայի ներքո մշտապես ամրապնդվում են տարբեր համակարգեր, ընդլայնվում, օբյեկտներ են ավելանում, ինչ որ բաներ փոփոխվում են: Ես լսել եմ միայն օդային ինչ-ինչ բաղադրիչների, օբյեկտների ամրապնդման և ընդլայնման մասին:
