«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Լեհաստանի Արևելյան գործընկերության միավորման ղեկավար Միրոսլավ Մասլյուկը:
-Պարոն Մասլյուկ, Վիլնյուսում կայացած գագաթնաժողովից հետո վերջնականապես բացահայտվեցին այն խնդիրները, որոնք առկա են Եվրոպայի հարևանության գոտում և Արևելյան գործընկերության ծրագրի քաղաքականությունում: Հիմա կարծես ԵՄ-ն դադար է վերցրել, որից հետո պետք է վերաիմաստավորվեն այս ծրագրերը: Ինչպե՞ս եք տեսնում Արևելյան գործընկերության ապագան, և այդ ապագայում ի՞նչ տեղ կարող է ստանալ Հայաստանը, որը ստորագրել է Եվրասիական տնտեսական միությանը միանալու մասին պայմանագիրը:
– Այո, Վիլնյուսյան գագաթնաժողովը մեզ ներկայացավ արդեն նոր իրավիճակի պայմաններում: Անկախ այն խնդիրներից, որոնց մասին գիտենք բոլորս, հավատում եմ, որ Եվրոպայի Արևելյան գործընկերությունը պետք է պահպանվի որպես միասնական նախագիծ, սակայն մենք չենք կարող անտեսել ծրագրի անդամ վեց պետությունների նկատմամբ տարբերակված քաղաքականություն վարելու անհրաժեշտությունը: Դա նշանակում է, որ որոշ երկրներ ընտրել են ԵՄ-ի հետ հարաբերությունների զարգացման ավելի արագ գիծ, մինչդեռ մյուս երկրներն ընտրել են ավելի թեթև տարբերակ: Ես կարծում եմ, հենց այսպես՝ տարբեր արագություններով կարող է առաջ ընթանալ այս ծրագիրը:
Անդրադառնալով Ձեր վերջին հարցին՝ հավատում եմ, որ հայերը պետք է որոշեն՝ ինչ ապագա են իրենք իրենց համար տեսնում ԵՄ-ի հետ հարաբերություններում: Մենք ունենք բանակցված փաստաղթուղթ, որը չի ստորագրվել, հիմա աշխատում ենք նոր փաստաթուղթ ունենալու ուղղությամբ: Բայց մենք կցանկանայինք, որ ՀՀ ղեկավարությունը և հայ ժողովուրդը որոշեր՝ ինչ տեսակի, ինչ մակարդակի հարաբերություններ է ցանկանում ունենալ ԵՄ-ի հետ: ԵՄ պաշտոնյաները բազմիցս ասել են, որ բաց են, պատրաստ են Հայաստանի հետ քննարկել ցանկացած տարբերակ, որի համար պարզապես սպասում են Ձեր առաջարկներին և Ձեր տեսլականին, թե Դուք ինչպես եք ցանկանում շարունակել համագործակցությունն այս ծրագրի շրջանակում:
-Անցյալ տարի ՀՀ իշխանություններն առաջարկեցին ստորագրել Ասոցացման համաձայնագրի քաղաքական բաղադրիչը ԵՄ-ի հետ, այսինքն՝ սա է այն տարբերակը, որը ցանկանում էր Հայաստանը, և որը մերժվեց: Ի՞նչ այլ տարբերակ կարող է լինել, գուցե Եվրամիությո՞ւնը առաջարկի:
-Ասոցացման համաձայնագիրը Խորը և համապարփակ ազատ առևտրի գոտու պայմանագրի հետ միասին բանակցվել էր, որը որոշվեց չստորագրել: Ըստ իս, հաջորդ տրամաբանական հանգրվանը պետք է լինի այլ համաձայնագիր կառուցելը, որը մենք հիմա չունենք: Երևի թե հաջորդ քայլը պետք է լինի բանակցել և համաձայնության գալ այլ տեսակի որևէ համաձայնագրի շուրջ: Թե ինչ դա կարող է լինել՝ ես չգիտեմ: Որքան ես գիտեմ, դեռ չկան այս ուղղությամբ բանակցություններ, մենք ցանկանում ենք, որ հայկական կողմն ակտիվ թելադրի իր ցանկությունները: Գուցե հայկական կողմը ցանկանում է այս համաձայնագրի վերանայում, որը ևս հնարավոր է:
-Պարոն Մասլյուկ, Արևելյան գործընկերության տարածաշրջանում ԵՄ-ն բազում խնդիրների հանդիպեց, որի կենտրոնում Մոսկվայի դիմադրությունն էր այդ նախագծերին: Այսօր ԵՄ-ն պատրա՞ստ է հաշվի առնել այն առանձնահատկությունները, որոնք ունեն հետորհրդային երկրները, ԵՄ-ն պատրա՞ստ է սկսել աշխատել այս երկրների հետ Ռուսաստանից կախվածությունը նվազեցնելու ուղղությամբ:
-Ինչ-որ սխալների համար մեղավորությունը սովորաբար երկու կողմերինն է: ԵՄ-ն իսկապես որոշ սխալներ թույլ տվեց: Բայց այսօր կարևոր է, որ կարողանանք գտնել որևէ միասնական լուծում: Ո՛չ ԵՄ-ն, ո՛չ ԱԼԳ-ն յուրաքանչյուր խնդրի լուծման համար հիանալի գործիք չեն կարող լինել, ինչպես, օրինակ, անվտանգության բաղադրիչի բացը Հարավային Կովկասում լրացնելու համար: Արևելյան գործընկերությունն այս բացը լրացնելու համար հեշտ լուծում չի կարող գտնել, բայց մենք տեսնում ենք անվտանգության բաղադրիչն այդ ծրագրում ներառելու աճող ներուժ: Այս բաղադրիչի ներառումը ԱլԳ երկրներին թույլ կտա և կօգնի ավելի վստահ գործել, բայց սա կլինի նաև համագործակցության գործիք եվրոպական մեխանիզմների և այս տարածաշրջանի երկրների միջև:
