ՀՀԿ-ն երեկ տապալել է շրջանառության հարկի մասին օրենքում փոփոխություններ կատարելու նպատակով ոչ իշխանական ուժերի հրավիրած արտահերթ խորհրդարանական նիստը: Ոչ իշխանական ուժերը աջակցելով մի քանի օր շարունակ բողոքող և կառավարությունից այդ օրենքը չեղյալ համարել պահանջող առևտրականներին` օրինագիծ էին մշակել, ըստ որի շրջանառության հարկի մասին օրենքով նախատեսված հաշիվ-ապրանքագրերի տարբերակը կընտրեին կամավոր, այդ դեպքում անցնելով շրջանառության հարկի իջեցված՝ 1 տոկոսի դաշտ, իսկ եթե ոչ, ապա կմնային 3,5 տոկոսի դաշտում:
Այսպիսով, այդ օրինագծի համար հրավիրված արտահերթ նիստը ՀՀԿ-ն ավանդականի պես տապալել է: ՀՀԿ-ից այլ բան պետք էլ չի սպասել: Հիմա մնում է սպասել՝ ոչ իշխանական քառյակը կառավարության հրաժարական պահանջելո՞ւ է, թե` ոչ:
Սա կառավարության ապտակն էր ոչ իշխանական քառյակին, այն կառավարության, որի ձևավորման գործում քառյակը, ըստ էության, իր հաղթական դերն էր հռչակում: Չէ՞ որ Տիգրան Սարգսյանի կառավարության պաշտոնանկությունը համարում էին իրենց հուժկու հաջողությունը: Հետևաբար` Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունը, ըստ էության, դառնում է այդ հաջողության արգասիքը: Եվ ուրեմն` այդ կառավարության նախաձեռնած հարկային վարչարարությունն էլ, ըստ էության, հասնում է քառյակի անուղղակի հաջողությունների շարքին, առավել ևս, եթե ոչ իշխանական ուժերը՝ քառյակը, թե արդեն եռյակը, այսքանից հետո չեն պահանջում Հովիկ Աբրահամյանի կառավարության հրաժարականը:
Ստացվում է, որ նրանք, ըստ էության, իրենց հաջողությամբ, որպիսին հռչակում էին կառավարության փոփոխությունից հետո, նպաստել են Հովիկ Աբրահամյանի կառավարության ձևավորմանը, և եթե այսօր այդ կառավարության քայլերից հասարակության բողոքի պայմաններում չեն բարձրացնում այդ կառավարության պաշտոնանկության հարցը, և միևնույն ժամանակ Սերժ Սարգսյանի պաշտոնանկության կամ արտահերթ ընտրությունների հարցեր էլ չեն բարձրացնում, ուրեմն` ըստ էության Հովիկ Աբրահամյանի կառավարության առաջ կանաչ լույս են վառում ուզած քայլերը կատարելու, այս թվում և` շրջանառության հարկը փոքր ու միջին բիզնեսին այս ձևով պարտադրելու համար:
Այլ կերպ ասած` ոչ իշխանական քառյակը կամ եռյակը, ըստ էության, զբաղված է երեսպաշտությամբ, որովհետև եթե մի կողմից, իբր թե մտածելով առևտրականների մասին, ինչ-որ օրինագծեր է ներկայացնում, մյուս կողմից` այսպես ասած քննադատության թիրախից հանում է Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությանը և հայտարարելով, որ կառավարություն փոխելով ոչինչ չի փոխվի՝ Աբրահամյանին ըստ էության թույլ է տալիս ՓՄՁ-ների հետ անել կամ վարվել այնպես, ինչպես նպատակահարմար կհամարի:
Սա թատրոն որակելուց բացի` այլ որակում տալը գործնականում անհնար է, թեև թատրոնն այս դեպքում, իհարկե, կոմպլիմենտ է, որովհետև իրականում տեղի ունեցողը կրկեսի հազիվ է ձգում:
Լուսանկարը՝ Shamshyan.com-ի