Տակտիկական հաղթանակները հաճախ ավարտվում են ռազմավարական պարտություններով: Հենց դա էլ սպառնում է Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին: Սկզբում, Ռուսաստանի նախագահի հաշվարկները ճիշտ էին` արևմուտքը հաշտվեց Ղրիմի բռնակցման հետ, իսկ ուկրաինացիները չդիմադրեցին`վախենալով ամբողջական պատերազմից: Դրա պատճառով Ռուսաստանը ռազմահայրենասիրական մոբիլիզացման ուղին բռնեց` Պուտինին թույլ տալով բացարձակ իշխանության հավակնություն ներկայացնել, դրանով հանդերձ չդիմելով զանգվածային ճնշումների: Սակայն, Ռուսաստանին պատերազմական դրության բերելով, Պուտինը գործընթացներ զարգացրեց, որոնք այժմ ինքը չի կարող դադարեցնել`ինքն էլ դառնալով ինքնասպան պետական կառավարման գերին:
Նա չի կարողանա դուրս գալ պատերազմի հարացույցից առանց սեփական իշխանությունը վտանգելու: Դեռևս Պուտինը գործարքներ է կնքում և խաղաղարարի գլխարկ կրում: Սակայն, շատ շուտով ռուսները կհիշեն իրենց տնտեսական բարդությունների մասին: Ուկրաինայի դեմ իր ագրեսիայով Պուտինն ընդմիշտ երաշխավորեց, որ այդ երկիրն արդեն միշտ անթարթ հայացքով արևմուտքին կնայի:
Սեպտեմբերին Պուտինի հայտարարած խաղաղության ծրագիրը, որն օգնեց հրադադար ապահովելուն, նոր ստատուս քվոն օրինականացնելու փորձ է: Կրեմլը հստակ հասկացնում է, որ դրա այլընտրանքը կարող է լինել միայն արյունահեղության շարունակությունը: Ծրագիրը չի նախատեսում բռնազավթված տարածքներից հրաժարվելը, իսկ պայմանավորվելու իր առաջարկությունները Պուտինը «համեմում է» մռայլ սպառնալիքներով, որոնք գալիս են նախկինի պես աշխարհում ամենահզոր միջուկային զինանոցներից մեկին տիրապետող երկրից:
Արևմուտքը չի համարձակվում Ռուսաստանի`Ուկրաինա ներխուժումն ագրեսիա անվանել: Ուելսում տեղի ունեցած ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովը ցույց տվեց, որ այն ոչնչի պատրաստ չէ, բացի Ռուսաստանին քննադատելուց:
Արևմուտքն արդեն ապացուցել է, որ պատրաստ չէ Ուկրաինային իր անվտանգության անձրևանոցով ծածկել, պատրաստ չէ իրականացնել միջազգային իրավունքի շրջանակներում իր պարտականությունները`որպես այդ երկրի տարածքային ամբողջականության երաշխավոր:
Այս ամենը, սակայն, չի նշանակում, որ Պուտինը հաղթել է: Բանն այն է, որ նա ենթադրում է, որ կենթարկեցնի իր հպատակներին`Ռուսաստանին տևական առճակատման հանգեցնելով արտաքին աշխարհի հետ: Սակայն դա երկար տևել չի կարող: Ռուս հասարակությունը կհամաձայնի միայն կարճատև և հաղթանակով պատերազմի: Այն պատրաստ չէ արյունահեղության:
Լուրերն այն մասին, որ Ուկրաինայում ևս մեկ ռուս զինվոր է զոհվել, իսկ մարմինը գաղտնի թաղել են Ռուսաստանում, արդեն սկսել են խթանել հայրենասիրական տրամադրություններ: Շուտով մարդիկ կնյարդայնանան նաև նյութական դրության վատթարացումից:
Ճակատագրի հեգնանքով, Նովոռոսիան շուտով խնդիր կդառնա Ռուսաստանի նախագահի համար: Կրեմլը կբախվի լավ զինված անջատողականների հետ`չարացած Մոսկվայի վրա այն բանի համար, որ այն իրենց աշխատավարձ չի վճարում, իսկ երկրի ներսում կսկսվի բողոքների նոր ալիք:
