Կապանում ոչ իշխանական եռյակի հանրահավաքում ելույթ ունեցած ԲՀԿ-ական Վարդան Օսկանյանը հայտարարել էր, որ թեև ընտրություններ մոտ ապագայում չկան, սակայն դրանք կարելի է պարտադրել: «Ազատություն» ռադիոկայանի հարցին ի պատասխան` ԲՀԿ-ական մեկ այլ պատգամավոր Ստեփան Մարգարյանն էլ ասել է, որ արտահերթ ընտրություն պարտադրելու հարց օրակարգում չկա, սակայն տեսականում դա չի բացառվում:
Ընդհանրապես, տեսականում չի բացառվում ոչինչ, նույնիսկ այն, որ մինչև ընտրություններ պարտադրելը Սերժ Սարգսյանը գնա արտահերթ ընտրությունների: Վերջիվերջո, մի անգամ Սերժ Սարգսյանն առաջ անցավ ոչ իշխանական ուժերից և կառավարության հրաժարականի պահանջի հանրահավաքային, շուրջօրյա հանրահավաքային ներկայացումից առաջ կառավարությանը պաշտոնանկ արեց: Այնպես որ` «տեսականում չի բացառվում» արտահայտությունը քաղաքականության մեջ, ըստ էության, ոչինչ չասող, ոչ-ին հավասարազոր արտահայտություն է, որի նպատակը ընդամենը այն է, որ մեղմվի Վարդան Օսկանյանի կարծիքի հերքումը:
Նախկինում ԲՀԿ-ում Օսկանյանի կարծիքը հերքվում էր «դա նրա անձնական կարծիքն է» ձևակերպումով: Վարդան Օսկանյանը մշտապես հանդես էր գալիս ԲՀԿ-ի դիրքորոշումից առավել արմատական հայտարարություններով, և նրա հայտարարությունները բացատրվում էին «անձնական կարծիքով», ինչն իհարկե բավական ծիծաղելի իրավիճակ էր ստեղծում: Ներկայումս, ըստ երևույթին, որոշվել է այլ, առավել չեզոք տարբերակի կիրառումը՝ օրակարգում չկա, բայց տեսականում չի բացառվում:
Այստեղ հետաքրքրական է այն, որ փաստորեն շարունակվում է ԲՀԿ-ում Վարդան Օսկանյանի, այսպես ասած, առավել կոշտ գծի և կուսակցական մեղմասացության դրսևորումը: Ի՞նչ է սա` գիտակցված մարտավարությո՞ւն, որի շնորհիվ ԲՀԿ-ն փորձում է արդյունավետորեն մանևրել հասարակության և իշխանությունների միջև, թե՞ այնուհանդերձ գործ ունենք ԲՀԿ-ում որոշակի կղզյակի հետ, որ ներկայացնում է Վարդան Օսկանյանն իր արմատական ձևակերպումներով և դիրքորոշումներով, իր արմատական հարցադրումներով:
Այդ դեպքում բնականաբար հարց կառաջանա, թե ինչո՞ւ Օսկանյանին չեն սանձում, չեն ստիպում ավելի ներդաշնակ լինել կուսակցական գծին կամ չեն ցույց տալիս կուսակցության դուռը: Կնշանակի, որ ամեն ինչ կամ իսկապես պայմանավորված մարտավարություն է, կամ էլ պարզապես խնդիրը ոչ միայն ԲՀԿ-ում կղզյակի գոյությունն է, այլ ընդհանրապես ընդհանուր կառավարման խնդիրը: Այսինքն` կուսակցության առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը ունի Վարդան Օսկանյանի գիծը պաշտոնական չդարձնելու կարողություն և ուժ, սակայն չունի Վարդան Օսկանյանի գծի գոյությունն արգելելու կարողություն: Կամ էլ բացառել պետք չէ մի երրորդ տարբերակի առկայություն` այն տեսքով, որ Ծառուկյանն Օսկանյանի հետ ոչ թե պայմանավորվում է, այլ պարզապես իր ինչ-ինչ անձնական շահերից ու նկատառումներից ելնելով չի ընդդիմանում իրերի այդ դասավորությանը:
Այստեղ Օսկանյանի գործոնի մասին խոսելիս գրեթե ոչ ոք չի կասկածում, որ նախկին արտգործնախարարն ինքնուրույն քաղաքական գործոն չէ և հանդիսանում է Ռոբերտ Քոչարյանի ստվերը ներքաղաքական դաշտում: Ամենևին բացառել պետք չէ, որ Գագիկ Ծառուկյանը պարզապես չի ցանկանում կոնֆլիկտի մեջ մտնել Ռոբերտ Քոչարյանի հետ, քանի որ կուսակցությունն, ըստ էության ստեղծվել է Ռոբերտ Քոչարյանի հետ համատեղ և չնայած իշխանությունից հեռանալուց հետո Քոչարյանի ազդեցությունը ԲՀԿ-ում իրապես նվազել է, այնուամենայնիվ լրիվ չեզոքացված չէ: Այլ կերպ ասած` հերթական անգամ, ըստ էության, դրսևորվեց ԲՀԿ-ում, այսպես ասած, միատարրության բացակայությունը:
Միատարրությունն, իհարկե, կուսակցական կյանքի, այսպես ասած, թերկայացած պատկերացում է, որովհետև իրական, կայացած քաղաքական համակարգերում միատարր կուսակցություններ հենց չկան: Սակայն տվյալ պարագայում խնդիրը ոչ թե, այսպես ասած, ֆրակցիոն կուսակցական կառուցվածքի, ոչ թե մարտավարական տարբերությունների և տարակարծությունների մասին է, այլ առավել առանցքային մի խնդրի՝ իշխանությունների հետ համագործակցության, որի հիմքում գաղափարական շահ չկա, անձնական և բիզնես շահեր են: Եվ եթե կուսակցության հիմքում խոշոր գործարարությունն է, ապա իշխանությունների հետ համագործակցության հարցում որոշիչ դերակատարում ունեցող անձնական և բիզնես շահերի ոչ միատարրությունը հանդիսանում է գերկարևոր նշանակություն ունեցող գործոն: Հենց սրանով էլ պայմանավորված է այն, որ ԲՀԿ-ն ամեն կերպ խուսափում է Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի պահանջ բարձրացնելուց, որովհետև նման պահանջը բիզնես-կուսակցություններին արդեն զրկում է մանևրի հնարավորությունից, ինչը ԲՀԿ-ի դեպքում նշանակելու է անխուսափելի տրոհում:
ԲՀԿ-ն այս առումով ներկայումս հայտնվել է իսկապես դժվար կացության առաջ՝ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը չի պահանջվում, միևնույն ժամանակ արդեն իսկ կառավարության հրաժարականի պահանջի հնչեցումից հետո նախագահի հրաժարականից բացի` այլ պահանջը կթվա տարօրինակ և անլուրջ: Թեև ԲՀԿ-ն հանդիսանում է ոչ իշխանական ուժերի առաջատարը և շարժիչ ուժը, այնուհանդերձ ակնհայտ է նաև ԲՀԿ-ի կախվածությունը ոչ իշխանական այս ֆորմատից, քանի որ այս ֆորմատն է, որ հնարավորություն է տալիս առավել արդյունավետ մանևրել կոշտ գծի և մեղմասացության միջև, նվազագույնի հասցնելով ոչ միատարրության բացասական էֆեկտը: Որովհետև զուտ կուսակցական շրջանակում մանևրելը ԲՀԿ-ի համար վաղուց արդեն էֆեկտիվ չէ:
Լուսանկարը` PanARMENIAN Photo-ի
