«Օրինաց երկիր» կուսակցության դեմ կրքերը գնալով թեժանում են այն ժամանակից ի վեր, ինչ քաղաքական այդ ուժն իրեն դուրս է դրել իշխանությունից՝ հռչակվելով ընդդիմություն և գարնանը հրաժարվելով Հանրապետական կուսակցության հետ միասին կոալիցիա կազմել:
Նախ թեժացան «Օրինաց երկիր» կուսակցության և Ագրարային համալսարանի հարաբերությունները: Տարիներ առաջ, երբ ՕԵԿ-ը գտնվում էր նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի գլխավորած կոալիցիայում, այդ կուսակցության ղեկավար Արթուր Բաղդասարյանն էլ Ազգային ժողովի նախագահ էր, վերջինս Ագրարային համալսարանին կից մի հողակտոր ձեռք բերեց ու բարձրահարկ շենք կառուցեց: Այն ժամանակ համալսարանը որոշակի դժգոհություն հայտնեց, որ այդ տարածքում փակվում է ու այդպիսով սահամափակվում է նաև իրենց լրացուցիչ մուտքն ու ելքը դեպի փողոց: Համալսարանի ու նրա կառուցած նոր շենքի տարածքում ևս մի փոքր տարածք ձեռք բերելը ՕԵԿ-ը հաջողացրել է արդեն Սերժ Սարգսյանի գլխավորած կոալիցիայի անդամ լինելու ժամանակ: Այդ հողակտորը ձեռք բերելու ժամանակ Ագրարային համալսարանի դժգոհությունը նկատելի չի եղել: Համալսարանը հավանաբար չի դժգոհել՝ կա՛մ նորից բարձրաստիճան պաշտոնյա և Ս. Սարգսյանի անմիջական հարևանությամբ ապրող ու աշխատող Ա. Բաղդասարյանին հաճոյանալու, կա՛մ էլ իր պայքարն անիմաստ համարելու պատճառով: Ընդ որում՝ Ա. Բաղդասարյանն այդ փոքր տարածքը ձեռք բերելու համար ապահովել է բոլոր հնարավոր փաստաթղթերը: Սակայն երբ «Օրինաց երկիրը» որոշեց չմտնել կոալիցիայի մեջ, Ագրարային համալսարանը որոշեց, որ ՕԵԿ-ն ապօրինաբար է զբաղեցնում այդ տարածքը և սկսեց պայքարել այն ետ վերցնելու համար: Հատկապես, որ այդ կուսակցությունն այնտեղ մի գիշերում թաքուն կառուցապատում իրականացրեց:
Եվ ահա համալսարանը սկսեց պայքարել այդ տարածքը ետ «վերանվաճելու» համար: Իսկ ինչու մինչ այդ համալսարանը չէր պայքարում: Քաղաքական շրջանակներում խոսում են, որ Ագրարային համալսարանին բողոքելու է դրդում վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը:
Հայտնի է, որ Հ. Աբրահամյանն ու ՕԵԿ-ն ի սկզբանե լարված հարաբերություններ են ունեցել: Դեռևս ԱԺ նախագահ եղած տարիներին Հ. Աբրահամյանն ամեն ինչ արել է, որ ՕԵԿ խմբակցությունը հնարավորինս քիչ օգտվի խորհրդարանի ընձեռած հնարավորություններից: Նախկին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականից հետո հնարավոր վարչապետացուների շարքում շրջանառվում էր նաև Ա. Բաղդասարյանի անունը: Ընդ որում՝ այդ պաշտոնին նշանակվելու համար Ա. Բաղդասարյանն ունեցել է նաև ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Նիկոլայ Բորդյուժայի միջնորդությունը: Եվ կարծես թե նրան հաջողվել էր իր նշանակման հարցը լուծել, սակայն վերջին պահին նախագահականում որոշում փոխվեց, ու վարչապետ նշանակվեց Հ. Աբրահամյանը: Այսինքն՝ Հ. Աբրահամյանն ու Ա. Բաղդասարյանը պայքարել են վարչապետ դառնալու համար, և այդ հանգամանքը նույնպես նրանց հարաբերությունների լարված լինելու պատճառ է:
Բացի այդ՝ ՕԵԿ-ը տարիներ շարունակ թեև արտաքուստ հաշտ, բայց լարված հարաբերություններ է ունեցել Հ. Աբրահամյանի քաղաքական հենարանը հանդիսացող «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության հետ: Ժամանակին այս երկու կուսակցությունները կոալիցիոն գործընկերներ են եղել և այդ կառույցի մեջ մրցակցել են միմյանց հետ: Դրանից բացի էլ՝ ԲՀԿ-ն ստեղծվել է նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի կողմից, իսկ ՕԵԿ-ը տարիներ շարունակ կապվել է Սերժ Սարգսյանի հետ: Այսինքն՝ այս կուսակցությունները քաղաքական դաշտում մրցակցելու և իշխանությանը տիրանալու խնդիր ունեն նաև այս առումով: Եվ իզուր չէ, որ ԲՀԿ-ն թույլ չի տալիս, որ ոչ իշխանական մյուս ուժերը ՕԵԿ-ին ընդունեն իրենց շարքերում: ԲՀԿ-ն նաև լավ հասկանում է, որ 2012թ. իրեն է բաժին հասել այն ընտրազանգվածը, որը 2008թ. քվեարկել էր ՕԵԿ-ի օգտին, քանի որ այդ կուսակցությունը հանդես էր գալիս արմատական ընդդիմադիր դիրքերից: Այդ ընտրազանգվածը 2012թ. ՕԵԿ-ին ձայն չտվեց, քանի որ կուսակցությունը 2008-ին իր ձայները ստանալուց անմիջապես հետո միացավ Մարտի 1-ի իրադարձությունների արդյունքում իշխանության եկած ուժերին, որոնց կազմում էր նույն ԲՀԿ-ն:
Եվ հիմա, երբ ԲՀԿ-ն իրեն հռչակել է այլընտրանք, ՕԵԿ-ն՝ ընդդիմություն, այդ երկու ուժերը կրկին իրար հետ քաղաքական դաշտն ու ընտրազանգվածը կիսելու խնդիր ունեն: Հատկապես, որ առջևում՝ 2017-2018թթ., նորից խորհրդարանական ու նախագահական ընտրություններ են: Իսկ քաղաքական դաշտում այս երկու կուսակցությունները շատ նմանություններ ունեն, երկուսն էլ կոալիցիայում են եղել, երկուսն էլ դուրս են եկել այդ կառույցից, երկուսի անունն ինչ-որ կերպ կապվում է Մարտի 1-ի արյունոտ իրադարձությունների հետ: Բացի այդ՝ պատմությունը մի անգամ ապացուցել է, որ ՕԵԿ-ն ընդդիմադիր դաշտ տեղափոխվելուց կարողանում է զանգվածներ հավաքել: Եվ եթե այս անգամ էլ դա նրան հաջողվի, ապա դա լինելու է այն ընտրազանգվածը, որին կորցրեց 2008-ին, և որն իր ձայնը տվեց ԲՀԿ-ին: Ահա թե ինչու են Հ. Աբրահամյանն ու ԲՀԿ-ն այդքան անհանդուրժող իրենց երբեմնի կոալիցիոն գործընկեր ՕԵԿ-ի նկատմամբ: