Ամեն քայլափոխի կարելի է հանդիպել նյարդաբանական խնդիրներ ունեցող մարդկանց: Հայերն այսպիսի խնդիրներով տառապում են առավել հաճախ: Կենտրոնական նյարդային համակարգի խանգարումներից կարելի է առանձնացնել տիկային խանգարումները:
Ի՞նչ են սրանք, ե՞րբ և ինչպե՞ս են արտահայտվում: Տիկերն առավել հաճախ արտահայտվում են երեխաների շրջանում: 6-18 տարեկան երեխաների մինչև 4 տոկոսն ունի նման խանգարումներ: Դրանք առավել ակտիվ արտահայտվում են սթրեսների արդյունքում և պասիվանում՝ քնած ժամանակ:
Առ այսօր ամբողջությամբ պարզված չեն տիկերի առաջացման պատճառները: Քիչ են նաև գենետիկ հետազոտությունները: Տիկերն առավել հաճախ հանդիպում են այն ընտանիքներում, որտեղ կա նման խնդիր ունեցող գոնե մեկ անձ, սակայն միանշանակ սխալ է այս հիվանդությունն անվանել զուտ գենետիկորեն փոխանցվող, սխալ է նաև ամբողջությամբ գենետիկ գործոնի դերը բացառելը: Պարզապես չկա այն հստակ գենը, որը պատասխանատու է այս հիվանդության համար:
Գոյություն ունեն առաջնային և երկրորդային տիկեր: Առաջնային տիկերն արտահայտվում են որպես առանձին հիվանդություն, երկրորդայինի դեպքում դրանք այլ հիվանդության արտահայտություն են: Սակայն ոչ բոլոր տիկերն են, որ բուժման կարիք ունեն: Մասնագետների փոխանցմամբ՝ եթե երեխայի մոտ առկա է որևէ տեսակի տիկ, սակայն դա նրան չի խանգարում, ուրեմն նման տիկը բուժման կարիք չունի: Իսկ եթե տիկը երեխային շեղում է, երեխան փորձում է զսպել շարժումները և արդյունքում մեկուսանում է շրջապատից, ապա տիկը պետք է բուժել:
Դիտեք մեր տեսանյութը:
