Չարբախում՝ Շիրակի 7 հասցեում գտնվող հանրակացարանում, արդեն երկար տարիներ բնակվող փախստականները իրենց հասանելիք բնակարաններն են պահանջում: «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նրանք նշեցին, որ ավելի քան 20 տարի այդտեղ են բնակվում՝ չնայած ամեն տարի պետությունը խոստանում է, որ բնակարան են ստանալու: Նրանք պատմում էին, որ երբ դիմում են կառավարություն, փախստականների կոմիտե, իրենց պատասխանում են, որ պետք է սպասեն. անունները ցուցակներում կան, բայց դեռ հերթը չի հասել:
Փախստականներից Վերինա Ադամյանը ընտանիքի անդամների հետ մեկսենյականոց «նկուղային մասում» է ապրում: «Ասում են՝ առաջին հարկ, բայց սա նկուղ է»,- պնդում էր նա՝ հավելելով, որ շուտով թոռնիկ է ունենալու, և չգիտեն, թե երեխան նեղվածքի, խոնավության, միջատների ու գարշահոտության մեջ ինչպես է ապրելու:
Տիկին Վերինան նաև նշեց, որ շենքի մուտքից դեպի միջանցք եկող հատվածում տան տարածքը ցանկանում են մեծացնել՝ փոքր սենյակ կառուցելով, սակայն նրանց թույլ չեն տալիս: Ավելին՝ ինչ-որ տեղից եկել են, քանդել՝ առանց համապատասխան փաստաթղթերի, ու այդպես քանդած էլ թողել: Տիկին Վերան և նրա դուստրը՝ Անժելան, խնդրով դիմել են փոխվարչապետ Արմեն Գևորգյանին: Վերջինս, նրանց խոսքով, առանց ստույգ պատաճառաբանությունների, մերժել է, անգամ համապատասխան հանձնաժողով չի ուղարկել տարածքը և պայմանները տեսնելու համար:
«Ես հիմա ոչ մի տեղ էլ չեմ դիմելու, սենյակը սարքելու եմ, թող գան, փորձեն խանգարեն. կսպանեմ: Իմ բնակարանը կերել են, չեն տալիս, հիմա էլ չեն թողնում»,- զայրացած ասաց տիկին Վերինան:
Նրա հարևանուհին ևս այդպիսի պայմաններում էր ապրում՝ որդու, հարսի և 2 թոռնիկների հետ: Իրենց ևս համապատասխան գերատեսչությունները պատասխանել են՝ բնակարան կստանաք, սպասեք:
Իսկ հիմա մարդիկ ապրում են չափազանց խոնավ, պատերը բորբոսնած տարածքում: Տան հարսն էլ դժգոհում էր. խոնավության պատճատով երեխաները տարին մի քանի անգամ հիվանադանոցում են հայտնվում՝ թոքերի հետ խնդիրների պատճառով: Ամբողջ շենքում հակասանիտարական վիճակ է. գրեթե ամենուր աղբակույտի էինք հանդիպում: «Մի օր կանգնած էի, գլխիս օգտագործված պրեզերվատիվ ընկավ: Էստեղ ամոթս կորցրել եմ, որովհետև ինչ ասես տեսել եմ»,- նշեց Վերինա Ադամյանը: Հարևաններն էլ հավելեցին՝ շենքը դարձել է պետքարան, գալիս-կեղտոտում են, թողնում-հեռանում: Բացի դրանից՝ շենքի մուտք են գալիս անառակներ ու սկսում «իրենց գործով» զբաղվել, իսկ բնակինչերն էլ ոչինչ չեն կարողանում անել. գոնե դուռ չկա, որ շենք ով ասես՝ չմտնի:
Նշենք նաև, որ այս շենքում կային նաև անբարեխիղճ բնակիչներ, որոնք հենց իրենք էին վերևի հարկերից տոպրակով աղբը, կեղտը ներքև գցում:
Առավել մանրամասն՝ տեսանյութում: