Հայաստանը լքողների թիվը գուցե օրեցօր ավելանում է, սակայն մնացողներն իրենց ոտքերի տակ զգում են ամուր հող, որը կարող է պայքարի հիմք հանդիսանալ:
Սերը հայրենիքի հանդեպ կիսատ-պռատություն չի ճանաչում. ով նրա համար չի անում ամեն ինչ, չի անում ոչինչ: Շատերն են գերադասում օտարի առատ սեղանները, բայց շատերն էլ սեփական տան չոր հացից ավելի քաղցր բան չեն ընդունում: