Jane’s Intelligence Review-ն հրապարակել է Հայաստանի և Ադրբեջանի ռազմական կարողությունների ու ռազմական գործողությունների հավանականության մասին իր ուսումնասիրությունը, որ ստորագրել է Էմիլ Սանամյանը:
Զեկույցում նշվում է, որ Ադրբեջանի ռազմական բյուջեն ուղղվում է ոչ միայն անմիջականորեն սպառազինությունների ավելացմանը, այլ նույնիսկ դատախազների ու դատավորների ներգրավմանը՝ քարոզչական էֆեկտը նվազեցնելու համար:
Հայաստանն ունի 300 հատ T-72 տանկ՝ Երևանի կողմից հայտարարված 110-ի փոխարեն, իսկ Ադրբեջանն ունի 350-400 հատ նույն տանկերից՝ չնայած հայտարարում է 217-ի մասին: Եվրոպայում սովորական սպառազինությունների մասին պայմանագրի համաձայն, կողմերի տանկերի քանակը չպետք է գերազանցի 220-ը:
Ներկայումս հակամարտության ակտիվացման համար ամենամեծ վտանգներից մեկը անօդաչու թռչող ապարատներն են: Հայաստանի պաշտոնյաները հաստատել են, որ ադրբեջանական կողմն արդեն կիրառում է նման ապարատներ զինված ուժերի շփման գծի մոտ: 2010-ին հայկական կործանիչները դրանք ոչնչացնելու մի քանի փորձ են արել:
Հայաստանը նույնպես հայտարարել է, որ սկսել է նման թռչող ապարատների արտադրությունը, և մեկ տասնյակից ավելի սարքեր արդեն գործածության մեջ են հրետանու կրակը համակարգելու համար: Սակայն դրանք մինչ այժմ հանրությանը չեն ներկայացվել:
Առաջիկայում պատերազմի վերսկսումն անհավանական է, քանի որ ադրբեջանական կողմի` հայկական պաշտպանական դիրքերը հաղթահարելու հնարավորությունները շատ թույլ են: Հայկական պաշտպանական համակարգերը շատ ամուր են, մասնավորապես՝ С-300 համակարգերը, իսկ ադրբեջանական գրոհային օդուժը թույլ է և կարող է շատ արագ վնասազերծվել հայկական պաշտպանության կողմից: Ադրբեջանական հրետանին, որը կարող է օգտագործվել օդային պաշտպանության համար, շատ զգայուն է հայկական հակագրոհների հանդեպ:
Այսպիսով, հոդվածագիրը կարծում է, որ Ադրբեջանի համար ներկայումս չափազանց ռիսկային է հարձակման անցնելը: